Huil je wel genoeg?

… altijd maar flink zijn is niet goed
als je niet weet hoe ’t verder moet
huil dan toch even.
Straks met nog tranen langs je kin
denk je ineens, ik heb weer zin
om door te leven. Uit: Huilen is gezond van Willem Wilmink

Huilen is een gezonde uitingsvorm
Naast lachen is ook huilen een gezonde uitingsvorm van emoties. Maar gek genoeg vinden niet veel mensen dat nog. Tranen worden vaak verbeten. Soms zie je een trillende lip of hoor je een brok in de keel, maar de meeste mensen weten zich toch goed te vermannen. Zelfs op begrafenissen zie je niet veel mensen huilen.
Er wordt ook onderzoek gedaan naar de effecten van huilen. En uit dat onderzoek bleek dat tranen een andere samenstelling hebben als ze gehuild worden bij verdriet dan bijv. bij uien snijden. Verder wijst onderzoek uit dat huilen vooral indirect voordelen heeft. Alleen als je in gezelschap huilt heb je er wat aan. Want dan ontvang je troost en dat kan je helpen in moeilijkheden. Het is wel heilzaam voor je gezondheid. Zo schijnt de hartslag lager te worden na huilen. Maar daarvoor is meer onderzoek nodig. Ik denk dat je zelf moet voelen wat het met je doet. Dus wat merk je als je je tranen inslikt en wat gebeurt er als je het gewoon toelaat?
Af en toe kun je jezelf gunnen de tranen te laten stromen. Zo raar is dat toch niet als er iets verdrietigs is gebeurd? Anders komen ze op een vreemd moment ineens toch naar boven.

Tranen voor elke gelegenheid
Ik las in hetzelfde artikel dat huilen tot de industriële revolutie ook normaal gevonden werd. Toen werden er mensen nodig, die zonder emotie machines konden bedienen. Zie verder de psychologie van het huilen
Zouden rond die tijd de uitspraken ‘jongens huilen niet’ en ‘grote meisjes huilen niet’ hun intrede hebben gedaan? En zo gewoon werd, dat het later zelfs bezongen wordt in een liedje “Big girls don’t cry”.
Huilen kent ook vele vormen. Zo kunnen er bij sporters tijdens de medaille ceremonie ineens tranen tevoorschijn komen. Je ziet dan alle inspanning en strijd, die naar dat moment hebben toe geleid als het ware wegspoelen. Mooie sportmomenten noemen ze dat. En zoals je kunt huilen van het lachen kun je soms door je tranen heen weer lachen. Lachen en huilen liggen dicht bij elkaar.
Ik ging ook weleens echt voor een tranentrekkende film zitten om gewoon met de hoofdpersoon mee te huilen. Maar toen ik ging nadenken over films die daar om bekend staan, kwam ik op hele oude films terecht. Gelukkig stonden ze wel in een top 25 van tearjerkers. Als je een huilfilm nodig hebt, kijk dan even op deze site de 25 beste tranentrekkers.
Verdriet wordt ook in alle toonaarden bezongen, bijv. tears in heaven, en I still cry van Ilse de Lange. En Rutger Kopland heeft ooit in een gedicht geschreven dat hij overal tegen kon, maar ontroerd werd door net geplante jonge sla. En Levi Weemoedt heeft een “kleine triologie van treurigheid” geschreven onder de titel “Van harte beterschap”. Een klein stukje wil ik je niet onthouden. Het gedicht heet “Gast aan tafel”.
Strooi geen zout als ik kom eten:
‘k huil er zelf voldoende bij.
Want ik kan maar niet vergeten
hoe zij kookte. Ach! laat mij
u eens trachten te beschrijven
wat mij toch zo snikken doet.

Author: tineke visscher

View all posts by tineke visscher