Leg het mij uit en ik vergeet het. Laat het me zien en ik onthoud het misschien, maar betrek mij erbij en ik begrijp het – Chinees gezegde
Ergernis verbeelden
De afgelopen week heb ik de theorie van ‘de Ontknooping’ in de praktijk gebracht. Want hoewel ik het boek al een tijd heb, was ik nog niet tot de uitvoering gekomen. We zullen maar zeggen dat ik er nog niet eerder aan toe was. Ik dacht ik ga het gebruiken bij iets wat me al jaren ergert en dat is schoonmaken. Ik zei altijd dat ik niet met poetshandschoenen geboren ben. Dat het helemaal niet logisch is dat ik dat kan omdat ik een vrouw ben. Dat is zo’n veronderstelling die het voor mannen gemakkelijk houdt om niets te doen. Dus als ik ga schoonmaken, loop ik er altijd verschrikkelijk bij te mopperen. Op de spullen die in de weg staan. We hebben er nog steeds te veel, ondanks verschillende opruimpogingen, ritjes naar de kringloop, boeken verkocht via internet etc.
Iedere keer dat ik de stofzuiger gebruik, loop ik te mopperen op de fabrikanten die de apparaten onhandig maken. Zo past de mijne niet op de traptrede en is het snoer niet lang genoeg voor de hele trap. Dus iedere keer ga ik, met gevaar voor eigen leven (oké, iets overdreven) langs de stofzuiger om het snoer aan de andere kant aan te sluiten. En zo gaan de ergernissen nog wel even door. Tijdens die schoonmaakwoede kan iedereen beter uit mijn buurt blijven, anders krijgt diegene een hele tirade over zich heen. Dus nu ging ik er zonder woorden uitdrukking aan geven. Dat werd grrrhh, grrrrhhh, grrrhh. Dus in plaats van het verhaal over weer die …. waar het niet hoort, alleen grrrrhhh, grrrhh.
Het resultaat van de emotie verbeelden
Wat ik merkte, is dat je dan geen energie kwijt raakt aan het verhaal in je hoofd. Want dat wordt uit zichzelf steeds groter. Lachwekkend gewoon wat er allemaal bij komt. Dus het gegrom heeft wel degelijk een functie. Daarnaast ging ik ook bijna uit mezelf, zonder dat ik dat vooraf had bedacht, de ergernissen uit de weg ruimen. Zonder de emotie te voeden met een verhaal lijkt er dus ook geen excuus om het niet aan te pakken. Daarna ging ik kijken welke kracht er volgens Marinus Knoope achter deze emotie zit. Zijn advies is: “Wees normerend. De emoties geïrriteerd, …. leren jou in je ontmoeting met de buitenwereld je eigen waarde- en normensysteem kennen. Irritaties bevatten een schat aan informatie over bij je zelf onderdrukte kwaliteiten. …. Irritaties duiden op een aangeleerde, jezelf belemmerende en niet-constructieve norm.” Daar kan ik voorlopig mee verder.
En jij, wil je het ook eens met een ongewenste emotie uitproberen?
