Droom alsof je eeuwig zult leven. Leef alsof je vandaag zult sterven. – James Dean
In het nieuws deze week: Nederland telt 5 miljoen chronisch zieken.
Volgens hetzelfde bericht is dat goed nieuws. Want we worden allemaal ouder, er is een betere registratie van ziektes en eerdere opsporing van bepaalde ziektes, waardoor deze behandelbaar zijn. Ik vond het vooral triest dat 1 op de 3 Nederlanders zich erbij heeft neergelegd dat hij of zij de rest van zijn leven zal leiden aan kanker, diabetes, astma of reuma. Ik reken mezelf er dan ook niet bij. Mijn omgeving zal daar anders over denken. Het bericht deed mij vooral denken aan een van Gulliver’s reizen. Op een van die reizen komt hij op een eiland waar hij allemaal ouderen ziek, zielig en nooddruftig aantreft. Dan blijkt dat ze het eeuwige leven hebben gevraagd, maar vergeten zijn de eeuwige jeugd erbij te vragen. Daarom kunnen ze niet zo genieten van hun eeuwige leven.
We zijn gemaakt om 100 te worden
In de wetenschap wordt er al langere tijd gesteld dat wij ouder kunnen worden dan het huidige gemiddelde. Ze zeggen dat ons lichaam gebouwd is om 100 te worden. Dat we dat nog niet halen ligt vooral aan voeding en levensstijl. Er zijn onderzoeken die al voorspellen dat we binnen afzienbare tijd zelfs 250 jaar oud kunnen worden. Dat is voorbehouden aan de generatie, die nu geboren wordt. Stel je eens voor welke veranderingen dat met zich mee zou brengen. Wat een enorm grote shift in ons denken en leven nodig is. Ergens las ik dat we er nu ook van dromen om eeuwig te leven, maar dat we al geen raad weten met een regenachtige zondagmiddag. Plus als je de media mag geloven het leuke leven vooral is voorbehouden aan jongeren. Dit is een maatschappij die jeugd en jong zijn verheerlijkt en ouder worden als problematisch ziet.
Ouder worden door ziekte en gebrek?
We worden met zijn allen ouder, alleen komen we maar niet van het idee af dat dan alles minder wordt, je te duur wordt om te werken en nog duurder en minder waard als je niets doet, je minder gaat kunnen, meer mankeren etc. Ik denk dat die manier van denken ons niet helpt. Dus in lijn met mijn eerdere posts, we moeten er niet vanaf. Nee we moeten eraan! Want de enige remedie tegen oud worden is om jong dood te gaan. En dat willen we ook niet. Om een begin te maken met een verandering in het denken, zet ik nu het boekje “Jaren van wijsheid, lofzang op de ouderdom” van Osho in het voetlicht. Volgens hem is ouder worden niet gelijk aan rijper worden. Rijpheid is waar wij als mens voor kunnen kiezen door van ervaring te leren. Volgens hem houdt rijpheid hetzelfde in als onschuld, maar met een verschil; het is onschuld, die je opnieuw hebt veroverd. “Rijpheid houdt in dat je de verantwoordelijkheid neemt voor jezelf, ten koste van alles. Als je alles op het spel zet om jezelf te zijn weet je precies wat rijpheid is….. Ouder worden is alleen iets van je lijf….Rijping is een innerlijk groeiproces. Om ouder te worden hoef je je niet in te spannen, want het is iets lichamelijks dat gewoon gebeurt. Rijpheid is iets dat je zelf aan jouw leven toevoegt – iets dat zijn oorsprong heeft in besef. Als iemand ouder wordt in vol bewustzijn, zal hij ook rijpen.”
Wat zou het voor jou veranderen als je elke fase in je leven verwelkomt?
