Ouders begrijpen nooit iets uit zichzelf en voor kinderen is het vervelend hun altijd weer alles uit te moeten leggen. – Antoine de Saint-Exupéry
Life-review
Voor het “life-review” waar Jane Fonda voor pleit hoef je niet tegen de zestig te zijn om eraan te beginnen. Toch doen de meeste mensen pas een poging als ze de 40 gepasseerd zijn. Dan ben je er pas aan toe of heb je genoeg moed verzameld om er aan te beginnen. Ik zag net in de zoveelste herhaling van een aflevering van “Everybody loves Raymond” Raymond een poging doen om zijn gedrag te veranderen. De poging was ingegeven door zijn vrouw Debra, die vond dat Raymond veel te negatief dacht. Dus ging hij oefenen met het positief benoemen van zijn ervaringen in plaats van ervan uit te gaan dat er iets vreselijks zou gebeuren. In zijn optimistische bui ging hij naar zijn ouders. Die, hoe kan het ook anders, helemaal niet zo enthousiast en positief reageerden op zijn promotie en het winnen van de titel ‘sportjournalist van het jaar’. Want de trofee was maar van zilver = 2e prijs, dus verliezer en er was geen geldprijs bij. Als hij dan zelf gaat zeggen dat het een goede prestatie is en hij trots is, zegt zijn moeder meteen: “Dat is een niet zo aantrekkelijke kant van je, zo op te scheppen”. Hoofdrolspeler Ray Romano heeft een keer in een interview gezegd dat het altijd leuker is om om iemand anders’ neurotische familie te lachen dan die van jezelf. Als je het nog nooit gezien hebt, moet je misschien even wennen aan de karakters, maar je kunt genoeg afleveringen op Youtube vinden of de herhalingen bij RTL5. Ik heb als voorbeeld een link toegevoegd naar de aflevering “de boze familie”.
De relatie met je ouders herzien
Wat serieuzer kun je terugkijken met het boekje “Je ouders op je schouders (de relatie herzien)” van Ed Nissink. Hij begint met “Af en toe zou je ze wat doen, die ouders.” Maar hij pleit voor een “mooie, humorvolle manier om los te komen van destructieve en beperkende banden met je ouders en een band op basis van rust, vrede en gelijkwaardigheid met ze te ontwikkelen.” Slechts een paar minuten per dag zijn nodig om met humor te relativeren en de waarheden uit je opvoeding en van andere deskundigen kritisch tegen het licht te houden en in de prullenmand te gooien wat niet meer werkt. Je wordt wel voor een uitdaging gesteld “Laat maar eens zien hoeveel lef jij hebt!” Een door hem geïntroduceerd begrip is de “huichelafspraak”. Ooit begonnen om niet afgewezen te worden, doen we dingen die we niet menen, meepraten, smoezen verzinnen enz. Als je eerlijk wordt naar jezelf, betekent dit meestal ook dat je niet meer meedoet met de huichelafspraak. Dan zeg je gewoon wat je vindt of een ander dat nu leuk vindt of niet. In het begin zal dat niet door iedereen worden gewaardeerd, want zo kennen ze je niet. En zo ken je jezelf ook niet. Dus je hebt er wel wat lef voor nodig. Maar als je klein begint, is het te doen. De teksten en vragen uit het boekje helpen je het in ieder geval voor jezelf op een rijtje te zetten. Volgende keer meer.
