Er is hoegenaamd geen vraag naar ongeschoold ouderschap, maar het aanbod is overstelpend.
(Deze quote is volgens mij van Fons Jansen, maar ik kon het niet terugvinden.)
Last van opvoeding?
Veel mensen hebben tot op hoge leeftijd last van hun opvoeding. Ze geven hun ouders de schuld voor bepaalde overtuigingen, die zich bij hen hebben vastgezet. En het kan best dat je ouders niet datgene geboden hebben, wat jij nodig had. De meeste ouders zijn zichzelf niet bewust van de patronen en overtuigingen die zij zelf mee hebben gekregen en gaan er nog gebukt onder als zij aan de opvoeding van hun kinderen beginnen. Zo gaan onbewust patronen in families heel lang mee. In plaats van de erfelijkheid die door dna wordt doorgegeven, verdient het ook aandacht om naar deze patronen te kijken. Want onbewust worden veel ziekmakende patronen doorgegeven. Maar begrijp me goed, het gaat niet om de schuldvraag. Want buiten mishandeling en misbruik, kun je er vanuit gaan dat je ouders de beste bedoelingen voor je hadden. Het helpt je meestal niet om in de schuldvraag of verwijten te blijven steken. Ze hadden vroeger macht over je, maar inmiddels ben je volwassen en kun je zelf bepalen wat de waarde is van hun mening en overtuigingen. Wat je ouders ook gedaan of gelaten hebben, bedenk dat wat zij je hebben meegegeven ook alleen maar een mening is. Net als de mening van de modepolitie kun je je daar wat van aantrekken of niet. 🙂 Ik weet wel dat de vergelijking niet helemaal op gaat, maar het kan je helpen.
Loslaten van ouderlijke boodschappen
Er staat, als je volwassen bent, geen sanctie meer op als je je niet aan hun regels houdt. Dat hoeft de relatie met je ouders geen schade te doen. Het is voor ouders wel heel moeilijk om hun kinderen los te laten en te zien dat zij hun adviezen in de wind slaan. Voor de meeste ouders is loslaten een proces. Ik weet nog heel goed hoe mijn vader reageerde toen een van mijn zussen wilde gaan studeren. “Dat is voor meisjes toch niet nodig; als ze trouwen en kinderen krijgen doen ze er toch niets mee.” Dat is geen leuke stimulans, maar voor wie hij was en de tijd waarin hij is opgegroeid misschien wel logisch. En het heeft niets uitgemaakt; mijn zus is gaan studeren en hij was uiteindelijk trots op alle studieresultaten van zijn kinderen. Ik vond in het boek “Je ouders op je schouders” een leuke oefening om met de wijsheden waarmee je vroeger om je oren werd geslagen anders te leren omgaan. Want voor onze eigen bestwil of hun gemoedsrust, zijn ons heel veel wijsheden opgedrongen.
Wijsheden versterken
De oefening heet “wijsheden versterken. Deze oefening is erop gebaseerd dat je juist datgene wat je probeert te onderdrukken, naar boven haalt en versterkt. Dat heeft tot gevolg dat je je meer bewust wordt, maar vooral dat er minder ‘lading’ aanwezig is na het oefenen.
1.Neem een of meer wijsheden, die je ouders vaak gebruikten, zoals ‘het is voor je eigen bestwil’, wie wat bewaart heeft wat’, ledigheid is des duivels oorkussen, of welke dan ook.
2. Ga deze wijsheden te pas en te onpas hardop gebruiken. Het leukste is om dit met een of meer mensen gezamenlijk te doen; spreek af dat je elkaar continu met deze wijsheden om de oren slaat.
3. Wanneer het na een tijdje belachelijk begint aan te voelen om dit te doen, versterk dan het gedrag door het nog meer, vaker en sneller te doen, ook kun je nog wat wijsheden toevoegen.
4. Ga hier mee door tot het echt niet meer leuk is.”
Probeer het eens en zie wat er gebeurt.
