Als Jezus naar de aarde terug wil keren
moet hij niet met Kerstmis komen
want dan vieren we net feest. – Harry de Jong, Ze zullen er nog wat van denken
Het mooiste kerstverhaal vind ik nog steeds “Een witte Kerst” van Godfried Bomans. Het verhaal staat in “groot sprookjesboek” uit 1975. Ik zag dat ik het in 1980 van collega’s heb gekregen. Vreemd werkt het geheugen, want dat kon ik me niet herinneren. Terwijl ik het boek vaak uit de kast gepakt hebt, vooral met kerst. Het verhaal gaat over “een man die het kerstfeest grondig wilde vieren”. Hij maakt dus alles in huis in kerstsfeer, heeft bijzondere gerechten gemaakt en de tafel feestelijk gedekt. Dan lezen ze het kerstverhaal en verbazen zich erover hoe hardvochtig de herbergiers toen waren. “… zoiets kwam nu niet meer voor. En op dat ogenblik wordt er gebeld. … Dat is nu vervelend, zei hij, er is ook altijd wat.”
Er blijkt een man in de sneeuw te staan, die vraagt of hij mag schuilen. “‘Uitgerekend op Kerstmis’, zei hij, ‘zijn er geen andere avonden’ en hij sloeg de deur hard achter zich dicht.”
Dat brengt bij mij altijd de vraag wat ik zelf zou doen bij een vreemde en ongenode gast.
Ik wens je een feestelijke kerst.
