Deze maand stond in het teken van de criticus. Dat kleine stukje glas in ons oog of hart, wat alles er lelijk uit laat zien. Dus nu een tegenhanger, een wonderbril waarmee je alles mooi kunt zien. Dit gedichtje komt uit “Door een gekleurde bril” van de Stichting Kinderen en Poëzie.
Een wonderbril
Probeer je voor te stellen
dat iemand ooit misschien
een bril maakt waar je overal
het mooie mee kunt zien.Het fijne van naar school gaan
het zoete van een kus
het leukste van je broertje
en het liefste van je zus
het slimme van de mieren
het knappe van een bij
het wonder van de bloemen
en de vlinders in de wei.Het dansen van de golven
het bruisen van een stad
wat zou het prachtig zijn
als iedereen zo’n bril ophad!
Marianne Busser en Ron Schröder
