Elke verandering doet pijn, ongeacht hoezeer je ernaar verlangt. Maar alleen als wij een streep onder een leven zetten, kunnen we aan een nieuw leven beginnen.
– Francesco Petrarca
Overgang naar iets nieuws
Vandaag ben ik begonnen met een blog-uitdaging. De komende twee weken ga ik hopelijk leren hoe ik meer duidelijkheid in de onderwerpen van deze blog kan aanbrengen. Betere kopteksten en meer focus op wat ik met deze blog wil overbrengen. Want soms zoek ik mezelf via google en dan kom ik op geen enkel door mij ingevoerde zoekterm tevoorschijn. Dus ik vind het heel knap van de mensen die dit blog hebben weten te vinden. Maar ik zou het ze graag gemakkelijker maken. Tot nu toe krijg ik alleen heel veel meer spam, waaraan ik kan merken dat ik niet geheel onzichtbaar ben. Dus als ik nieuwe inzichten opdoe, zal ik ze hier vermelden. En misschien vallen de wijzigingen je al eerder op.
Verandering doet wonderen
Om deze maand niet in documentaires te blijven hangen, heb ik voor vandaag het boek “Verandering doet wonderen” van Marianne Williamson gepakt. Ik twijfelde of dit de juiste aansluiting had op de vorige posts. Maar ach, ik maak wel vaker vreemde gedachtesprongen. Het boek borduurt verder op “Een cursus in wonderen”. En wie kan er nu niet een wonder of twee gebruiken. De cursus in wonderen is misschien wel onderwerp voor een heel nieuw blog. Het is een jaar durende cursus met elke dag een tekst en opdrachten. Ik ben er, na mijn aanvankelijke tegenzin door de bijbelse teksten, toch aan begonnen. En het is heel belangrijke informatie die er in staat en je leert dat de teksten in de bijbel door heel veel mensen verkeerd worden begrepen. Ik ben tot dag 64 gekomen en toen was het op. Binnenkort pak ik het weer op.
Maar goed nu over dit boek. Je kunt het prima lezen zonder dat je de cursus hebt gelezen. De schrijfster wil met het boek inzicht geven op de vraag hoe we kunnen veranderen en waarom het nodig is. Op de omslag staat: “Het leven is geen droefgeestige roman, die we na afloop wegleggen om daarna de kroeg in te duiken. We zijn allemaal acteurs in een enorm drama dat zich iedere dag verder ontvouwt, en totdat we heel diep in onszelf gaan graven, kan er geen meesterstuk ontstaan. Hoe we allemaal onze rol uitvoeren, bepaalt de uitkomst van het stuk.”
De uitdaging om te groeien
Marianne Williamson schetst in haar boek de uitdagingen waar we voor staan nu de wereld om ons heen zo is veranderd. Zeker in Amerika na 11 september; toen ze het schreef (2004) moest de crisis nog beginnen. Volgens haar “vraagt de tijd waarin we leven om fundamentele veranderingen, geen nauwelijks merkbare veranderingen…. de omslag van een wereld van angst naar een wereld van liefde.” Gelukkig hebben we dan wel een eeuwig kompas ter beschikking. “Het belangrijkste wat een mens in tijden van grote veranderingen moet onthouden is dat hij zijn oog steeds opnieuw moet richten op zaken die niet veranderen.” En nog iets verder “Wie zich heeft bevrijd van de beperkingen van het ego, zich vrij voelt de betovering te zien en te voelen en aan te raken die wij mensen ons hele leven gemist hebben, wordt eindelijk de mens die wij werkelijk zijn.” Binnenkort meer.
