De wetenschap dient slechts om de ontdekkingen van het instinct te verifiëren. – Jean Cocteau
Het onmogelijke bewezen
Ongeveer een jaar geleden schreef ik hier over de experimenten die Wim Hoff, the iceman, uitvoerde om te bewijzen dat mensen hun autonome zenuwstelsel en immuunsysteem kunnen beïnvloeden. Tot dan was de stelling van de wetenschap dat dat onmogelijk was. En de afgelopen week was dat onderwerp ineens groot in het journaal. Er zijn een stuk of 10 mensen door Wim Hoff onderricht in ademhalingstechnieken, meditatie en blootgesteld aan extreme kou. En daarna ingespoten met een of ander virus. Deze groep reageerde daar in vergelijking met een controlegroep veel minder op, dus werd minder ziek. Daarna was er nog een reumapatiënt aan het woord, die had deelgenomen aan het experiment. Hij ging nog steeds in koud water zwemmen, kon met aanmerkelijk minder medicatie weer zijn leven leiden en zelfs weer werken. Nu wordt er meteen bij gezegd dat er nog geen algemeenheden op basis van zo’n kleine groep kunnen worden gezegd. Daarvoor is uiteraard meer onderzoek nodig. Nu denk ik erover om me ook met koud water te gaan douchen. De ademhaling en meditatie doe ik al, dus misschien is dit het nog ontbrekende stukje. Ik krijg het wel een beetje benauwd bij de gedachte, want ik houd niet zo van koud. Maar waarschijnlijk is dat waarom het werkt. Eerder zei ik al dat de reguliere medische wereld uitgaat de veronderstelling dat het tegengestelde geneest en de homeopathie bijvoorbeeld van de veronderstelling dat hetzelfde geneest. Reuma wordt gezien als een koude ziekte. Dus dan lijkt het logisch dat kou ook verbetering kan brengen. Ik moet er nog wel mijn koudwatervrees voor overwinnen, maar het is eigenlijk gemakkelijk te doen. Een nieuwe uitdaging, bijvoorbeeld 30 dagen met koud water douchen en dan kijken wat er gebeurt. Ik laat het nog weten of ik het aandurf.
De Dalai Lama in Nederland
Dan blijven we even bij het spirituele en de wetenschap. Ik kom erop omdat ik las dat de Dalai Lama in Nederland is en nog niet door onze premier wordt ontvangen. Het bezoek van de Dalai Lama is niet politiek, zegt hij zelf, dus dat is niet erg. Het lijkt me ook meer het gemis voor de premier dan voor de Dalai Lama. Er was in ieder geval in de kranten genoeg aandacht voor. Ik las net een mopje in de column van Sjaak Bral: “Hoeveel Dalai Lama’s zijn er nodig om een gloeilamp te verwisselen? Geen een, want het moet van binnenuit komen.”
Een tijd terug heb ik een boek gelezen van Daniel Goleman, bekend van Emotionele Intelligentie. Dat boek, Emotionele Genezing, was een weergave van een conferentie tussen wetenschappers en de Dalai Lama om te zien wat de technieken van het boeddhisme konden bijdragen aan destructieve emoties. Je kunt hier een recensie lezen. Het boek zelf is taai om te lezen, maar ik vond het wel mooi dat een geestelijk leider het aandurft om met wetenschappers uit verschillende richtingen deze onderwerpen te verkennen en zien wat ze van elkaar kunnen leren.
