Kunnen je gedachten de wereld veranderen? Lynne McTaggert in het Intentie experiment
Het intentie experiment
Onbewust kan de geest het lichaam verlammen, zoals bijv. bij een conversie stoornis. Dit wordt aangemerkt als een psychische ziekte, maar geeft wel aan dat het lichaam beïnvloed kan worden door gedachten, emoties enz. Bij psychisch gezonde mensen wordt de beïnvloeding nog ontkend.
En van een bewuste intentie, waarmee ook de omgeving zou kunnen worden beïnvloed, zijn veel mensen nog helemaal niet overtuigd. Het is ook moeilijk meetbaar, wat gedachten precies teweeg brengen. Er worden wel wetenschappelijke onderzoeken gedaan bij monniken, die al lang mediteren. Er is in hun hersengebied aantoonbaar iets anders te zien dan bij een mens die dat niet doet.
Het is nog een controversieel gebied, gedachtekracht. Maar voor mensen, die ziek zijn natuurlijk een bijzonder interessant gebied. Kun je met je gedachten je lichaam genezen? O.a. die vraag probeert Lynne McTaggert te beantwoorden in het boek “Het intentie experiment”. Het is een lijvig boek met veel details over onderzoeken, die al uitgevoerd zijn, al dan niet met wetenschappelijke begeleiding. Het is geen afgerond verhaal. Er hoort een experiment bij via haar website waarmee ze, met behulp van wetenschappers, een antwoord probeert te vinden op die vragen. De lezers van het boek kunnen meedoen, om te bewijzen dat er door gerichte en bewuste intentie veranderingen optreden in bijv. de groei van algen. Maar de laatste experimenten gingen ook over genezing door de groepsgewijze gerichte, bewuste en gelijktijdige intentie, die ontwikkelingen zijn te volgen via haar website. Pas in de laatste 20 bladzijden van het boek geeft ze aanwijzingen hoe je het zelf kunt toepassen.
Volgens haar zijn de uitkomsten uit al die experimenten fantastisch. Natuurlijk worden haar bevindingen ook kritisch gevolgd. Ik vond bijv. een recensie van een van haar andere boeken en daar wordt melding gemaakt van haar trukendoos.
Kunnen gedachten de wereld veranderen?
Het antwoord van Lynne McTaggert is: ja, MAAR… En het is wel een hele grote maar.
Haar bevinding is dat als mensen bekend zijn met meditatie de intentie meer invloed heeft, dan wanneer iemand zomaar meedoet. Dus bij de aanwijzingen om het zelf toe te passen hoort tijd inruimen voor stilte en meditatie of visualisatie.
Wat mij betreft wel heel logisch. Want de meeste mensen zijn zich van hun gedachten en gevoelens helemaal niet bewust. Om in die wirwar dan een gedachte met een bewuste intentie uit te zenden, is vrijwel onmogelijk. En dan kom ik weer terug op het punt waarom zo maar positief denken bij ziekte nauwelijks verandering teweeg brengt. We denken nl. gemiddeld zo’n 50.000 gedachten per dag. Grotendeels onbewuste, herhalende gedachten. In een eerdere post werd dit rondzingen van gedachten aangeduid als “radio Gekkenwerk”. Die gedachten brengen zo veel ruis op de lijn, dat één bewuste positieve gedachte daar niet echt iets kan uitrichten. Bovendien zitten er een heleboel negatieve emoties en angsten onder, opnieuw onbewust. En hoe sterker de emotie, hoe meer kracht die bezit om iets aan te trekken, volgens de wet van de resonantie. Een gedachte heeft pas kracht als hij is gekoppeld aan een emotie. Dus als je ziek bent, en daar wanhopig onder bent, trek je meer wanhoop aan. Als je je gedachten dan richt op beter worden, ontstaat er een innerlijk conflict. Waarvan je je opnieuw niet bewust bent. Dus de eerste stap als je iets met gedachtekracht wilt doen, is bewust worden van je gedachten en gevoelens.
