De winnende coach heeft altijd gelijk.
Mooi versus resultaat
De hele tijd is het tv-scherm groen. Is het niet van de voetbalwedstrijden, dan wel van het tennis. Ik kan me er niet meer aan onttrekken. De detectives op een ander net duren niet lang genoeg. Al die sport heeft iets verslavends. Iets spannends. Zal Nederland opnieuw met een geniale wissel de wedstrijd kunnen beslissen. En kan Federer nog een keer zijn meesterschap laten zien en het toernooi naar zijn hand zetten? Helaas bleek dat niet mogelijk, wel een heroïsche strijd. Wie schreef ook weer dat boek “Lelijk winnen”? Voor het voetbal moeten we tot woensdag wachten of het sprookje uit kan komen.
Wat mij vooral bezighoudt zijn alle aspecten erom heen, want daar kun je veel van leren. Van het spel zelf ook, maar daar weet ik te weinig van.
Al die zogenaamde deskundigen en liefhebbers, die zeker weten dat het niks gaat worden of dat … te oud is. Vooraf was dat geluid heel sterk, tegenwoordig zijn de meeste mensen idolaat van de prestaties en valt de rest weg. Dus die meningen kun je naast je neer leggen.
De spelers blijven onder dat alles in hun zone, ver weg van wat iedereen vindt en blijven in zichzelf geloven. Dat is ook wat ze zeggen: `we weten wat we kunnen en iedereen is belangrijk`.
Dan een bondscoach, die heel veel kritiek over zich heen heeft gekregen en toch zijn weg volgt en daarbij steeds verkondigt dat niemand groter is dan het team. De sportjournalisten kunnen klagen en kritisch zijn wat ze willen, maar de karavaan gaat verder. Het klagen betreft dan vooral dat het voetbal van Nederland niet mooi is om te zien. Dat resultaatvoetbal wel effectief is, maar voor de liefhebber niets te bewonderen laat. En dan komt ook daarop weer een tegengeluid: Het is misschien niet 90 minuten mooi, maar er zijn wel mooie momenten. Dat is in vorige jaren niet anders geweest. Het mooie voetbal, zoals België en Colombia sterft in schoonheid. Maar ook dat was niet de hele tijd en alle wedstrijden mooi. Dat hing ook van de tegenstander af. Het lijkt er dus op dat je gewoon alles wat je in huis hebt moet aanwenden om te winnen, want je bent er om te winnen. Er is geleerd van wat de vorige keren niet werkte.
Sport als metafoor voor ziekte
Welke lessen kun je uit de sport halen als je ziek bent?
-
1. Beter worden gaat over geloof in jezelf. Geloof in wat je kunt en in de deskundigen, die je verder kunnen helpen. Je hebt een heel team aan vaardigheden ter beschikking. Waarom zou je de noodzakelijke speler onbenut laten als het je verder kunt helpen. Dan kun je wel denken dat het niet bij je past, maar wat heb je daaraan. Je hebt je zelf vastgezet en je moet er iets bijleren om daaruit te komen. Want met alleen hetzelfde doen lukt het je niet.
-
2. Je volgt je eigen plan. Meningen van anderen, kritiek en goedbedoelde raadgevingen, betweters etc krijgen niet meer de ruimte. De ruis laat je langs je afglijden, want jij hebt je doel en pad gekozen. Dat is niet wat iedereen misschien meteen zal omarmen, maar dat geeft niet. Het resultaat zal het rumoer vanzelf doen verstommen.
-
3. Je hebt je sterspelers nodig, maar ook de verdedigers, de lopers, de waterdragers, degenen, die blijven gaan en onvermoeibaar en onverzettelijk hun bijdrage blijven leveren. Je kunt er niet van uit gaan dat één man het team aan de overwinning helpt en dat is bij jou ook zo. Niet eenzijdig op een manier blijven steunen, maar alles wat je hebt gebruiken. Want met één sterspeler win je niet alle wedstrijden.
-
4. Het leven is niet alleen romantisch en continu mooi, soms gewoon zo taai dat je er wanhopig van kunt worden. Maar ook dan moet je alles geven. Op de moeilijke momenten moet je er staan. Er is dan vast wel iemand in het team die dan nog door kan gaan, bijv. een uitgeruste reserve.
-
5. Geniet van elke kleine overwinning, maar ook van het proces. Als je weet waar je mee bezig bent, kun je ook genieten van behoorlijke tegenstand. Dus wees blij met kleine en grote overwinningen en aandacht. Relativeer ook.
Zo ben ik nu aan het leren dat ik niet alleen op het denken kan steunen. Ik kan er veel mee en heb er veel mee bereikt. Dat is mijn sterspeler, maar die is uitgeput geraakt door het veelvuldig inzetten. Ik heb gevoel, intuïtie en creativiteit ook tot mijn beschikking staan. Die spelers zijn nog niet echt ontwikkeld, maar dat gaat ook niet gebeuren als ik ze niet probeer fit te maken en minuten te geven. Het kost moeite, maar alle begin is moeilijk.
Welke reservespelers kun jij inzetten?
