Het zorgeloos hart leeft het langst. — William Shakespeare
Kun je leren om zorgeloos te leven?
Begin december zag ik een BBC documentaire “Don’t worry, be happy” van Micheal Mosley, die zichzelf een destructieve piekeraar vindt. En hij daagt zichzelf uit om optimistischer en zorgelozer te worden. Hij wil daarvoor de laatste wetenschappelijke inzichten gebruiken en zien of hem dat kan helpen om in 7 weken verandering te bewerkstelligen. Voor een Amerikaans onderzoek zijn in een klein stadje alle inwoners (meer dan 1.000) boven de 50 gevolgd sinds 1975 over hoe ze denken en welke gevolgen dat voor hun gezondheid heeft. Uit de resultaten blijkt dat het voor hoelang je leeft heel veel uitmaakt hoe positief of negatief je denkt; het kan wel 7 jaar schelen. En dat was in de tijd van Shakespeare dus al bekend. Kijk voor de hele uitzending hier.
Zijn vraag is dan wat kun je doen als je van nature geen positieve gelukkige ziel bent. Kun je je instelling veranderen? Hij begeeft zich daarvoor op twee terreinen, nl. de laatste wetenschappelijke inzichten en mindfulness. In de onderzoeksomgeving van de universiteit worden zijn hersenfuncties gemeten als hij lachende mensen moet aanklikken op een scherm vol gezichten. Iemand die meer op het negatieve is gericht, doet daar langer over volgens de onderzoekers. Zeven weken gaat hij elke dag oefenen. Dus alleen lachende gezichten aanklikken. Ik geloof niet dat erbij werd gezegd hoe lang per dag. En verder doet hij elke dag een meditatie van zo’n 20 minuten. Wat denk je dat het resultaat was na die 7 weken? Want dan volgt er opnieuw een meting van de reactiesnelheid en hersenfunctie.
Hij voelt zich in ieder geval meer ontspannen, slaapt beter en volgens zijn vrouw kon hij beter omgaan met stress. De testen in het laboratorium bevestigen zijn gevoel dat hij minder gericht is op het negatieve. Dus het antwoord is wat hem betreft: Ja, je kunt leren zorgelozer te leven.
Wat is mindfulness?
Over mindfulness zijn veel misverstanden. Het is boeddhisme zonder de boeddha wordt wel gezegd. Het leert je vooral meer in het moment te leven. En dat wordt met onderstaand voorbeeld verduidelijkt. Dit heb ik ooit ergens uitgeknipt en weet nu niet van wie het is.
Aan een man met ervaring op het gebied van meditatie werd eens gevraagd: Hoe kun je zo rustig blijven, met zo’n druk en vol leven?”
“Och”, was zijn antwoord.
“Als ik sta, dan sta ik.
Als ik ga, dan ga ik.
Als ik eet, dan eet ik.
En als ik spreek, dan spreek ik.”
“Maar dat doen wij toch ook?” zeiden de vragers.
“Nee, zei de man. “Bij jullie gaat het zo:
“Als je zit, dan sta je al.
Als je staat, dan loop je al
Als je loopt, dan ben je er al.
En als je eet, dan ben je al klaar.”
