Uit het dal geklommen

Vorig jaar eindigde ik niet zo positief. Ik had moeite om met de tegenslag in gezondheid en energie om te gaan. Toen ik me realiseerde dat ik er niet in moest blijven hangen, kon ik weer de weg omhoog vinden. Nu zijn we 3 maanden verder en het gaat redelijk. Weliswaar nog lang niet snel genoeg en ook nu ben ik nog redelijk beperkt in energie, maar de winst is dat ik het nu echt op een andere manier kan. Daardoor wordt iets ondernemen niet meer een grote en soms loodzware klus. Maar doe ik wat ik kan en zolang het goed voelt. De wilskrachtpatser in mij heeft vaak commentaar, dat het niet genoeg is of nog lang niet wat ik wilde of dat het sneller resultaat moet geven. Maar ik ben steeds beter in staat om die stem naar de achtergrond te schuiven. Want hij helpt me niet.  De oude manier van aanpakken en maar doorgaan, want ik heb zo’n vreselijke haast, die manier heeft me totaal uitgeput. En nu is het dus tijd om het anders te doen. Ik heb het al eerder geschreven, maar ik denk dat ik het nu echt geleerd heb. En anders schrijf ik er nog een keer over.

– Als je moe bent, ga rusten. Een open deur, maar iets waar heel veel mensen niet aan denken. Is het je opgevallen dat je tablet of telefoon een waarschuwing geeft als de batterij bijna leeg is. Mijn tablet heeft dan meestal nog 5% en ik denk dan meestal “het kan nog wel even”. En dan ineens gaat de helderheid op het scherm omlaag. En dan wil ik nog doorgaan, totdat hij er onherroepelijk mee stopt. Met het lichaam is het ook zo. En als die batterij leeg is, heeft het tijd nodig om weer op te laden. Dus neem die tijd. En luister de volgende keer naar de eerdere signalen. (Dit zeg ik vooral tegen mezelf.)

– Herstel het contact met het lichaam. Een apparaat doet het gewoon weer als je het aansluit, maar het lichaam heeft een geheugen. Dus als jij het lichaam in de steek hebt gelaten door het heel lang te negeren, dan moet je actief aandacht besteden aan het herstellen van het vertrouwen. Onder meer door het lichaam te laten zien dat je wel luistert naar de signalen.

– Er zijn heel veel manieren waarop iets kan. Je hoeft je niet vast te bijten om datgene wat je je voorgenomen hebt meteen voor elkaar te krijgen.

– Het resultaat is niet maatgevend. Resultaten zijn geweldig als je ze behaald hebt en dan kun je er ook uitgebreid van genieten. Maar de weg er naar toe is minstens zo belangrijk. Als je met aandacht je aan een taak wijdt, kun je ook genieten van dat doen.

– Neem pauze. Doorgaan tot je iets af hebt of er bij neervalt is geen van beide een goede maatstaf. Doe iets voor een bepaalde tijd. En dan doe je even iets anders. Bij mij is de tijd om iets geconcentreerd te doen ongeveer een half uur. Daarna neem ik pauze, totdat mijn lichaam aangeeft dat het wel weer kan.

– Van elektronica word je ook moe. De tijd achter de computer, tablet of tv kan je heel erg uitputten. Ook al denk je dat het je ontspant, je hersenen zijn continu bezig de informatie te verwerken. En kijk je naar een spannende film dan reageert het lichaam met de aannaak van adrenaline alsof je het zelf mee maakt. Dus kies ook na dat soort activiteiten voor ontspanning. Schud de spanning of stress van je af.

– Plan bewust tijd zonder prikkels. Dus even stilte met je ogen dicht. Misschien maar 5 minuten per keer. Of bewust ademhalen tijdens een activiteit. Dat is het minimale dat het lichaam aan aandacht nodig heeft. Ook als je niets mankeert.

– Je intuïtie weet beter hoe je activiteiten kunt plannen en welke tijd er voor nodig is dan je rationele zelf. En dan kom je meteen in een andere flow terecht.

Wat mij bij deze punten, naast de vaste begeleiding, geholpen heeft, was de cursus Tijdsurfen, waarvan ik al eerder meldde dat ik het ging doen. Het is voor mij een zetje in de goede richting geweest, waar ik de komende tijd mijn voordeel mee hoop te doen.