Wat wij vandaag zijn, komt voort uit onze ideeën van gisteren en onze huidige ideeën vormen ons leven van morgen: ons leven is een creatie van onze geest. – Dhammapada
Zelfgenezing is afgeleerd
Eerder schreef ik een keer dat het lichaam zichzelf geneest. Dat als je kijkt naar een kleine verwonding, een schaafwond of sneetje, het lichaam helemaal in staat is om dat zelf te repareren. Toch wordt dit nog niet algemeen aangenomen. Sterker het is ons helemaal afgeleerd. Van kleins af aan wordt verteld dat we een drankje of pilletje van de dokter nodig hebben om beter te worden. Nu was ik als kind vaak ziek en gelukkig gingen we meestal niet naar de dokter. Mijn moeder geloofde in het voorkomen van griep en verkoudheden door een lepel levertraan per dag. Dat krijgt niemand nu nog, maar wij wisten niet beter. En toen ik toch aanhoudend verkouden was, werd de dokter wel geraadpleegd. Gelukkig was die man ook niet voor meteen ingrijpen. Mijn keelamandelen konden wel geknipt worden, maar daar zag hij geen heil in, want die groeiden toch snel weer aan. Zijn inschatting was dat ik er wel over heen zou groeien. En uiteindelijk is dat ook gebeurd. De meeste mensen hebben andere ervaringen en zijn tegen de tijd dat ze volwassen zijn helemaal gericht op genezing van buitenaf en geloven helemaal niet meer dat ze zelf iets kunnen doen. Ik zie daar elke dag voorbeelden van en als ik dan heel voorzichtig opper dat er misschien iets is wat zij zelf kunnen doen wordt dat meteen van de hand gewezen. De meeste mensen willen liever gewoon horen wat ze hebben en dan meteen een oplossing in de vorm van een medicijn of behandeling. Maar dat je zelf iets kunt doen, dat komt niet bij ze op. En daarmee missen ze de grootste kracht om te genezen.
Behandel je geest
Behalve dat het vertrouwen in het lichaam wordt afgebroken constateert Lissa Rankin dat een deel van haar patiënten eigenlijk alles goed doet om gezond te zijn. En toch worden deze gezondheidsfanaten ziek. Dat is dan geen kwestie meer van groente, bewegen, het vermijden van schadelijke stoffen enz. De gezondheidsfanaten in haar praktijk hadden soms evenveel of meer klachten dan bankhangers. Dat zorgde ervoor dat ze een totaal ander patiënten-intakeformulier introduceerde. En wat de patiënten antwoorden maakte dat ze nog weer anders tegen gezondheidsproblemen aankeek. Ze ging vragen stellen over hun leven. Bijvoorbeeld “Is er iets wat je tegenhoudt om je meest authentieke, vitale jij te zijn? En als dat zo is, wat houd je dan tegen? Wat vind je goed en mooi aan jezelf? Wat ontbreekt er in je leven? Wat waardeer je in je leven? Heb je een relatie? En als dat zo is, ben je daar tevreden mee? En zo niet, zou je dan een relatie willen? Ben je tevreden met je werk? Heb je het gevoel dat je in contact staat met je levensdoel?” Hoe je deze vragen beantwoordt maakt heel veel verschil in hoe gezond je je voelt was haar conclusie.
Bovenstaande is voor veel mensen een reden om heel boos te worden. Maar in de praktijk van Lissa Rankin waren er wel mensen die hier eerlijk antwoord op durfden geven en soms zelfs de daad bij het woord durfden te voegen.
Wat zou jij op die vragen antwoorden? En durf je ernaar te handelen?
