Vakantie zit in je hoofd, jongen! – uit: Word optimist van Leo Bormans
Een weekje weg
Vorige week was ik een weekje weg. Naar de Azoren deze keer. Een prachtige eilandengroep midden in de oceaan. Hier is geen massa toerisme, maar is gekozen voor een groene en duurzame manier om het toerisme op te vangen. De meeste mensen gaan erheen voor het wandelen of hiken. Daar leent het landschap zich uitstekend voor. Voor mij was dat nog geen goede optie. Hoewel het lopen steeds weer iets beter gaat is het nog wel lopen met hindernissen. En de hoogteverschillen zijn dan teveel van het goede. Dan kies je voor pittoreske dorpjes en uitzichtpunten, die overal zijn aangelegd. Genoeg te zien. Ik heb ook genoten van de warmwaterbronnen en het goede eten in het hotel.
Nieuwe inzichten
De eerste en dat is geen verrassing dat ik dit soort vakanties toch een beetje ben ontgroeid. Ik vind het heerlijk om er te zijn, maar de reis, het gesleep, de drukte op Schiphol en de kilometers die je daar al moet lopen, ik vind het er nauwelijks tegenop wegen. Ik hoef natuurlijk niet erg bij te komen van de stress in mijn leven, kan thuis ook prima mijn dagindeling maken en de dingen doen die ik wil. Dus vakantie heb ik altijd al en daar hoef ik niet echt voor op reis. Het was hier ook lekker weer, dus wat zal ik nog moeilijk doen. Het wordt wel saai als je geen verhalen meer kunt vertellen waar je geweest bent en wat je beleefd hebt. Maar ja, dat is dan maar zo. Ik denk dat de vakanties highly overrated zijn, ook als staan ze pas op de 124 ste plaats op de “overrated list“.
Het tweede inzicht had met eten te maken. Ik zag op de Azoren zo veel echt veel te dikke mensen, ook al jonge kinderen. Dat is in Nederland natuurlijk ook zo, maar ik loop hier te veel met oogkleppen op want ik dacht dat het hier nog wel meeviel. Maar daar waren er echt zo veel mensen, die zo aan Obese konden meedoen dat ik me echt afvroeg hoe ze het voor elkaar kregen. Het leven op de Azoren is vrij eenvoudig en rustig. Dus je kunt het niet aan de stress wijten denk ik. Dan moet het toch met hun voeding te maken hebben. Even neigde ik naar een verbod op frisdrank en fastfood. Maar de vrijheid om te kiezen is toch een groot goed. Hoe ellendig die keuzes ook kunnen uitpakken. Dus het enige dat ik kan en ga doen is beter voor mezelf te zorgen. Het eten volgens het levenslang fit programma gaat goed, al val ik er nog niet echt veel van af. De stand tot nu is min 3 kilo. En op vakantie heb ik gezien dat ik er nog best minimaal 5 kwijt kan. Wel las ik meteen zaterdag in het AD dat de gezondheidsfanaten soms ook doorslaan door iedereen te vertellen tijdens het eten hoeveel “slechte” suikers en vetten in hun keuze zaten. Net als rokers hebben overeters ook het recht op hun eigen keuzes. Maar ik zou willen dat er een leuke actie wordt ingezet die gewoon zelf gemaakt eten weer hip maakt. De Allerhande heeft in de laatste uitgave een poging gedaan. Je kunt meedoen met 28 dagen gezond eten onder de titel #28goedvoorje.
