De tijd bestaat alleen maar omdat anders alles tegelijk zou gebeuren. – Albert Einstein
Over tijd
Gister kwam ik tijdens een rondje zappen bij de film About time en omdat het een Engelse film was gaf ik het een kans. Want Engelse films hebben voor mij altijd wel humor en vreemde figuren en iets sympathieks ook als is het niet de beste film. Maar deze film viel me echt mee. Het had nl. een interessant gegeven. Op zijn 21ste hoort de hoofdpersoon, Tim, het familiegeheim: de mannelijke familieleden hebben het vermogen om in de tijd te reizen. En daar hebben ze niets voor nodig. Een donkere plek en de vuisten ballen is genoeg als je je tegelijkertijd het precieze tijdstip voor ogen houdt waarnaar je terug wilt gaan. Daarmee konden gemiste kansen voor een goede indruk op de liefde van zijn leven ongedaan gemaakt worden. Maar, en daar komt hij al heel snel achter, je kunt er niet voor zorgen dat iemand van jou gaat houden. Sommige dagen wil je wel keer op keer beleven en sommige dagen wil je echt maar één keer meemaken.
Van zijn vader leert hij dat je niet alles in je leven kunt oplossen. Je kunt er niet voor zorgen dat iedereen gelukkig is of dat er niemand ziek wordt. Het advies van zijn vader is elke dag twee keer te beleven, de eerste keer om het mee te maken en de tweede keer om ervan te genieten. Nu ga ik het eind weggeven, dus als je de film nog wilt zien, lees dan niet verder.
Hij gaat nl. zelf nog een stapje verder. Hij besluit elke dag te gaan leven alsof hij er speciaal voor is terug gekomen. Elke dag leven alsof het precies zo moet zijn en je alles maximaal kunt beleven.
Dat vind ik wel een hele mooi idee. Niet onachtzaam de dag beleven en je verzetten tegen de dingen die je niet wilt, maar heel bewust aandacht schenken aan alles wat er gebeurt.
Zou jij naar bepaalde cruciale momenten in je leven terug willen gaan en het anders willen doen?
