Omdat alles voorbij gaat, maar niet voorbij is. – Griet op de Beeck
De worsteling
De afgelopen drie maanden waren zwaar. Zelfs als je denkt dat je enigszins bent voorbereid, valt het toch niet mee. Er moest zoveel. De belastingdienst wilde al weten of ik erfbelasting moest betalen, terwijl de begrafenis nog maar een week geleden was. En omdat wij een eigen bedrijfje hebben, moest ik van alles regelen voor klanten, zorgen dat er nog wat geld binnen kwam enz. enz. Ik moest meteen plannen maken hoe ik op de langere termijn nog geld kon verdienen.
En ik ging opruimen, heel veel opruimen. Want voordat je iets kunt gaan doen, moet je wel ruimte maken voor het nieuwe.
Meerdere keren heb ik gedacht dat ik het niet zou redden. Maar dat is natuurlijk onzin. Ik heb gemerkt dat in situaties waarin je veerkracht niet zo groot is, de piekeraar en zorgenmaker hun kans grijpen. Ze bedenken elk horror-scenario, geheel op eigen houtje, en houden je op die manier uit je broodnodige slaap. Terwijl ik weet dat het niet helpt. Ik weet dat je niet naar die gedachten hoeft te luisteren. Ik merkte dat je behoorlijk alert moet zijn om die gedachten van je af te schudden.
Om Ja te kunnen zeggen tegen alles wat er nu is. Ja tegen het verdriet, de zorgen, de twijfels over hoe het verder kan, de onzekerheid dat je het nu niet weet. Maar ook Ja tegen een nieuwe dag, nieuwe mogelijkheden, werk dat je wel kunt doen, de hulp die je krijgt en de luxe waarin je nog steeds kunt leven. Ja tegen door je tranen heen weer lachen. Want je kunt niet blijven hangen. Het leven is mooi en tekort om alleen verlies te zien. Ik kijk liever naar de jaren die we gehad hebben, de reizen die we gemaakt hebben, de feesten, het lachen en elkaar begrijpen zonder woorden. Ik geloof echt dat die liefde bij je blijft ook al is de persoon er niet meer in levende lijve. Maar het is nu nog niet gemakkelijk.
Ik weet ook nog niet of en hoe ik met dit blog doorga. Ik heb op dit moment niet zo veel fut om boeken te lezen. Mijn hoofd is soms te vol om het op te nemen. Maar ik ben wel met een boek begonnen, Big Magic van Elizabeth Gilbert. Als ik zover ben, dan schrijf ik hier weer verder.
