Teleurstellend
De laatste week hoorde ik dat de zomer nu officieel teleurstellend is en bij de terugblik over de Nederlandse resultaten was ook Olympische Spelen werd ook teleurstellend gebruikt. Dat heeft natuurlijk van alles te maken met de verwachtingen. En de overtuiging dat verwachtingen ook uitkomen. Epke had niet van de rekstok mogen vallen, Daphne had goud verloren, de hockeydames waren de betere ploeg en hebben toch verloren. Voor de zwemploeg was het ontbreken van belangrijke medailles zo erg, dat er een oproep volgde om het bestuur te laten aftreden. Dit is wat we doen als we de realiteit niet onder ogen willen zien. We maken er een verhaal van dat nog klopt bij onze verwachtingen. De realiteit is dat alle sporters keihard trainen en er allemaal van overtuigd zijn dat zij een kans hebben om te winnen. Anders zouden ze er niet naar toe gaan. En op het ultieme moment kan iets net iets gunstiger uitpakken voor de een of iets nadeliger voor de ander. Wij hebben niet alles in de hand. Dat bewijst het weer iedere dag en sporters elke week, elk toernooi of elke 4 jaar. Dat is wat het is. Natuurlijk wil iedereen liever juichen voor zijn land, zijn club of zijn idool. Dat is de leuke kant van sport en supporter zijn. Maar die medaille heeft echt twee kanten.
Wat ik geleerd heb en de afgelopen maanden heb geoefend is dat dingen soms niet gaan zoals je graag wilt. Je kunt alleen maar zelf het beste doen wat je kunt onder de omstandigheden. Wat anderen doen, daar ga je niet over. Soms gaat het helemaal zoals je wilt en soms ook helemaal niet. Dat is het. Niet meer en niet minder. Als ik er een verhaal van maak, dan is dit jaar het zwaarste dat ik ooit heb meegemaakt. En die zwaarte kan verlammen en zorgen dat je helemaal tot niets meer in staat bent. Of het verhaal is dat ik iemand heb verloren, maar zelf er nog ben en iedere dag dankbaar kan zijn voor wat ik wel heb en kan. Dan zijn er mogelijkheden, misschien nog geen oplossingen. Dit verhaal zorgt er wel voor dat je elke dag kunt opstaan, werken, boodschappen doen, schoonmaken, een stukje schrijven, mensen ontmoeten en doorgaan met leven. Het maakt niet uit welk verhaal je gelooft, maar wel met hoe je je dan voelt. En dan kan je sommige situaties ook weer omdenken.
Zo had ik de afgelopen week bloemen gekocht om naar het graf te brengen. Een leuk boeket met zonnebloemen, dat vond ik wel een goed idee. Maar eenmaal thuis bedacht ik me. Ineens schoot me te binnen dat hij er op het graf niet van kan genieten, maar ik thuis wel. Dus heb ik ze mooi in een vaas gezet en een prominente plek in mijn woonkamer gegeven en geniet ik er elke dag van. Voor de bloemen maakt het niet, voor mijn partner ook niet en voor mij wel.
Wil jij blijven hangen in teleurstellend? Of wil jij anders leren kijken?
Fijn dat je terug bent, Tineke.
Dank je. Fijn dat je reageert.