Mijn normale blogberichten schrijf ik op de tijden dat het me uitkomt en dan plan ik ze in voor de volgende maandag of donderdag. Ik had niet kunnen bedenken dat het politieke landschap er ineens zo anders uit zou zien. Het onderwerp valt ook totaal buiten mijn aandachtsgebied. Maar los van wat wie er ook van vindt, denk ik dat het nu tijd wordt om heel aandachtig te kijken wat er nu gebeurt. Waarom wint de grootste bully van de stilzwijgende verstandige meerderheid? We kunnen verdrietig of boos zijn, maar wat kunnen we doen? Want als we niet oppassen krijgen we bij de komende verkiezingen in Nederland ook zo’n vreemde uitslag. In Engeland hadden veel mensen achteraf spijt van hun keuze. En in Amerika had Clinton meer stemmen, maar minder kiesmannen. Dus zo overtuigend was de winst niet. Maar het is wel gebeurd.
Ik had eigenlijk besloten om niet meer te stemmen. Want het leek er niet zo veel toe te doen. Maar daarmee geef ik te veel uit handen. Ik ben maar een stem, maar die telt wel als ik er gebruik van maak.
