Ik zag een programma van Katie Hopkins, My fat story en het vervolg My fat story 1 jaar later. In dat programma gaat Katie Hopkins de uitdaging aan om dikke mensen te leren dat je door gewoon minder eten en meer bewegen echt gewicht kunt verliezen. Ze is eigenlijk boos dat in Engeland zoveel mensen zwaar overgewicht hebben. En nog bozer dat iedereen het normaal vindt dat mensen steeds dikker worden. Vooral dat overgewicht bij kinderen al echt een probleem is en dat als het zo doorgaat in 2050 de helft van alle Britten in de categorie obese terecht komt, is voor haar onverteerbaar. In het eerste jaar gaat ze zelf moedwillig aankomen en dat is voor haar nog niet gemakkelijk. Zo’n 7000 calorieën per dag, dat is behoorlijk wat eten en natuurlijk niet het gezondste eten. Maar ze propt zich tegen wil en dank vol en komt zo’n 20 kilo aan. Ze voelt zich dan inmiddels ellendig van dat teveel eten en expres niet te veel bewegen.Ze krijgt toch een beetje sympathie voor de dikkerds omdat ze merkt hoe emotioneel zwaar het is. Daarna gaat ze hard aan de slag om het gewicht weer kwijt te raken. Ze doet dat samen met een paar mensen en de resultaten zijn er. Na een tijdje groeit haar fat club uit tot een online beweging, die mensen steun biedt als ze willen afvallen. Ze laat ook zien wat er met haar gebeurd zou zijn als ze hetzelfde aantal calorieën was blijven eten. Dan was ze 125 kilo geworden en volgens haar ziet dat er helemaal niet mooi uit. Het argument dat dik mooi is en je je rondingen kunt omhelzen, gaat volgens haar helemaal niet op als je zo zwaar bent.
Ik denk dat je mensen met overgewicht niet hoeft aan te vallen. Ik denk dat ze het al zwaar genoeg hebben. Maar steun bieden voor wie een ander pad wil kiezen, lijkt me een goed idee. Want welke argumenten mensen gebruiken, hoe mooi ze het ook zeggen te vinden, niemand wordt gezonder van veel overgewicht.Tegelijkertijd denk ik ook dat veel, vooral meisjes, onder grote druk staan het ideale gewicht te krijgen en daarbij extreme maatregelen niet te schuwen. Eigenlijk past alleen een pleidooi voor voeding, waardoor je genoeg energie krijgt om je leven te leiden. Voedsel misbruiken, om verveling tegen te gaan, om je werkelijke problemen niet onder ogen te zien, een feestje in je mond te houden, het leidt op de langere termijn alleen naar ongeluk.
Wat vind jij van de stelling “eet minder en beweeg meer voor een gezond gewicht”?
