Ik las dat Annemarie Postma niet beter wilde worden omdat ze vond dat ze al helemaal goed was. Ook al kon ze fysiek niet alles. Zij kon zich erbij neerleggen dat ze op andere manier ook het leven kon leiden dat ze wilde. Dat ze zich wel bezig houdt met gezond en vitaal zijn blijkt wel als je op de link klikt.
Ik vind dat wel knap, want ik ben nog niet zo ver. Ik blijf geloven dat ik weer helemaal beter kan zijn, ook fysiek. Ik ben ook van mening dat dat kan. Dat een fysieke complicatie niet een permanente situatie hoeft te zijn.
Zo veel mensen zo veel meningen. In the Optimist daily las ik over een nieuw initiatief in de gezondheidszorg, positieve gezondheidszorg. Het nieuwe is dat er naar de patiënt als geheel wordt gekeken, de patiënt zelf een belangrijke rol heeft en meer gekeken wordt naar wat voor de patiënt belangrijk is. Dus niet meer voor iedereen een standaard behandeling, maar veel meer afgestemd op wat voor iemand belangrijk is. Dat het belangrijk is om te kijken wat beter worden voor jou betekent, niet alleen fysiek, maar ook op andere gebieden in jouw leven.
Ik hoop dat die positieve manier van samenwerken met de patient snel beschikbaar komt. Dan kan er veel beter op maat de juiste behandeling worden ingezet. Er is ook een website over positieve gezondheid als je er zelf meer over wilt lezen.
