In de herhaling

Please scroll down for the English version, it is work in progress.

Soms is het nuttig jezelf te herhalen, het brengt je op ideeën. – György Konrád

Wat heeft 2 jaar onderzoek opgeleverd?
Toen ik 2 jaar geleden begon met dit blog had ik eigenlijk nog geen idee waar dit heen zou leiden. Maar ik begon wel met het idee dat je de informatie op dit blog voor jezelf kunt toepassen als je denkt dat het wat voor je is. Ik had het idee van een detective geopperd, een instelling waarmee je op zoek gaat naar bewijs en dat grondig gaat testen. Uit alle kruimels die voorbij zijn gekomen is toch wel een spoor te vinden. Dus daarom herhaal ik sommige informatie hier en probeer het verband aan te geven dat ik erin heb gevonden. Maar laat het je niet weerhouden om het hier niet mee eens te zijn en een andere richting op te gaan.

Als een detective heb ik inmiddels door een nog grotere bibliotheek gelezen. En de boeken op die weg wijzen vaak naar hele oude kennis. Ik heb ze toegespitst op ziekte, maar je kunt ze bij een ander probleem in je leven ook toepassen.

Ziekte is overal
Ziekte is niet voorbehouden aan mensen met een diagnose. De meeste mensen die ogenschijnlijk gezond zijn hebben ook wel ergens last van. Hoofdpijn, vermoeidheid, rugklachten, het wordt meestal afgedaan als niets, maar gezond is het niet. Onze gezondheid heeft te lijden onder de omstandigheden, hoe wij met dingen omgaan en onze wens om er zo snel mogelijk niets meer van te merken. Elke storing van buitenaf komt ons niet goed uit. We hebben ons leven gepland en wij weten het beste hoe dat er voor ons uit ziet. Totdat je leert dat dat niet zo is.

Moeten maakt ziek
Moeten maakt ons ziek. De lijst met wat we allemaal moeten is eindeloos. Maar deze lijst draagt meestal niet bij aan ons welbevinden. Dat niets echt moet sprak ik zelf als eerste tegen. Want je moet je huis toch betalen, voor het eten zorgen, je werk goed uitvoeren enz. enz. Dat is gedeeltelijk waar. Want wij kiezen ervoor om steeds groter en mooier te wonen, om de zo veel tijd een nieuwe auto te hebben en op vakantie te gaan. Maar het hoeft niet echt. Als je de moetens verandert in willen, komt er al een hele andere energie vrij en kun je kiezen. Daarvoor droeg ik de methode RET aan en De kracht van JA. Ik begin elke ochtend met het opschrijven van waar ik deze dag JA tegen zeg, waar ik nog moeite mee heb en dat ik daar ook JA tegen kan zeggen. Het bewijs is overtuigend. De dag verloopt zo veel soepeler als ik zo begin.
Heb jij de moetens al uit de weg geruimd?

Alles wat we niet accepteren blijft
Hoe meer je iets kwijt wilt raken, hoe groter de kans dat het blijft. En iets wat je heel graag wilt, blijft net buiten je bereik. Deze paradox houdt me al lang bezig. Het spreekt eigenlijk de theorie van affirmaties tegen. Het belangrijkste dat ik daarvan geleerd hebt, dat je voor je gevoel al moet hebben wat je graag wilt of al kwijt bent wat je niet meer wilt. Dat je kunt accepteren dat je het niet leuk vindt, maar dat het er is. En dat je je verzet opgeeft. Je vecht er niet meer tegen. Het is oké dat het is zoals het is. En dan maakt het ook werkelijk niet meer uit of je het dan kwijt raakt of juist krijgt. Het wanhopige gevoel verandert in tevreden en dat blijft dan zo of je wens nu vervuld wordt of niet. Daar heb ik wel vaak over geschreven, maar de praktijk bleek weerbarstig. Ondanks dat het bewijs er soms is, is de vorm niet altijd gemakkelijk te doorzien.
Heb jij deze paradox al onder de knie?

Volgende keer verder.

Sometimes it is good to repeat yourself, it gives you ideas – György Konrád

When I started this blog about 2 years ago, I had no idea which way I was headed. But I started with the idea that you should be able to use the ideas I found and try them yourself if you like them. I suggested you adept the attitude of a detective to look for evidence and test it. All the ideas that I have read about
lead to a direction. Therefore I repeat some of the information, I have talked about before and tell you to what it has lead me. But don’t worry if you if you come to a another conclusion and want to go a differtent way.

As a detective I’ve read an even bigger library. The books point to ancient knowledge. I’ve used that on my problem, illness, but you can also use it for you own difficulties.

Dis-ease is everywhere
Not only people with a formal diagnosis are ill. Even people who are percieved to be heathly have to deal with ailments. Headache, tiredness and backproblems, it is usually dismissed, but it is far from healthy. Our health suffers from external circumstances, how we deal with the things in our lives and our wish to get rid of any discomfort as soon as possible. We have planned our lives and think we know what is best. Untill we find out that that isn’t the case.

Must and have to make you ill
Most of us have a long list of things we have to do. We must pay our bills, go to work and so on. Of course this is partially true. But we push ourselves over and over to do better. Have a nicer house, a better car, go on a nice vacation and get an even bigger house. All of these things don’t seem to be optional, we have to succeed in this world. And it makes a lot of us miserable and sick trying to get there. We have choices; choices to do what makes us happy. So if you get the have to’s and shoulds out of the way you free energy to make the choices that are good for you. I have talked about “RET self help” (I didn’t add the link, because I haven’t translated that post yet) or the “power of YES”. I use this method every day in the morning. I write about the things I can say Yes to, the things that still bother me and I can’t embrace yet. I say yes to that too. And I found the evidence overwhelming. My day is much easier when I start with this, than when I tell myself the things that have to be done.
What would it mean to you if you could free your mind of things you have to do?

Everything we don’t accept, stays
The more you want to get rid of something, the more likely it is that it stays with you. Just as something you desperately want, seems to stay just out of your reach. It contradicts the theory of affirmations and positive thinking. I have learned that is it important to work on the feeling. If you learn to feel okay with what you’ve got (or without the one thing you really would like to have), it can come your way or leave you without effort. To give up your resistance to whatever is in your life that you don’t like and be okay with it. I have tried this many times and failed also many times. There is proof that this works, but it turns op in different forms and is not easy to recognize. For me it is an ongoing process.
What about you? Have you managed this lesson already?

More next time.

De feiten over geluk

Ik sta op, recht langzaam mijn pijnlijke rug. Dan kijk ik in de spiegel en schrik van wat ik zie. Een uitgeblust lichaam. Toch ben ik het.

Waarom vaar ik altijd blind op anderen en nooit op mezelf?

Waarom leef ik zelf niet zoals de theorieën mij aanraden?

Waarom schenk ik familie en vrienden geen geluk?

Waarom kan ik geen voldoening vinden?

Waarom toon ik nooit mijn ware ik?

Waarom kom ik niet tot actie?

Waarom ben ik zo’n eikel?

Het is tijd om al die gelukslessen zelf toe te passen. – Uit de Geluksprofessor van Patrick van Hees

Road to happiness
De hoofdpersoon van de vorige keer is op zoek naar een toepasbaar geluksmodel. Hij noemt het “Road to happiness” ofwel de weg naar geluk. De feiten over geluk zijn anders dan we misschien in eerste instantie vermoeden. Een misverstand is dat we denken dat veel geld gelukkig maakt. Dat blijkt echter maar 10% te zijn. Als onze basisbehoeften vervuld zijn, dan zorgt extra geld voor maar 10% meer geluk. Dus waarom zijn we allemaal op jacht naar geld en zien dat als ons hoogste doel? We denken dat we met geld meer vrijheid hebben om eigen keuzes te maken, meer tijd beschikbaar om de dingen te doen die we belangrijk vinden. Dat blijkt vaak niet het geval. Waar worden we dan wel gelukkig van?

Volgens de Geluksprofessor wordt “10% van je geluksgevoel door het toeval bepaald. Je omgeving heeft ook invloed: bijvoorbeeld je baan, de plek waar je woont, je maatschappelijke status. Dat soort zaken bepalen bij elkaar 15% van je geluksgevoel. En dat zijn nou net de dingen waar mensen zich zo druk om maken. Je geluksgevoel wordt voor 75% door je levensvaardigheden bepaald. Van de 75% is 30% aangeboren en is 45% daadwerkelijk te beïnvloeden door bepaalde levenskeuzes te maken en jezelf geluksvaardigheden aan te leren.”

Geluksvaardigheden kun je leren
Dat is pas goed nieuws; bijna de helft van hoe gelukkig we zijn kunnen we ons eigen maken en is niet afhankelijk van je omstandigheden. Zo kun je ook verklaren dat sommige mensen heel ziek zijn en toch gelukkig zijn. Ik zag een tijdje terug een klein stukje van een interview dat Mark Bos vlak voor zijn dood gaf in R.TL late night. Toen hem gevraagd werd wat je kunt zeggen tegen iemand waarvan je weet dat hij binnenkort overlijdt, gaf hij als voorbeeld “je kunt vragen of hij gelukkig is”. Dus toen hem daarna gevraagd werd “ben je gelukkig?” antwoorde hij zonder aarzeling “Ja”. Dat is wel moeilijk voor te stellen, maar als het geluksmodel klopt, toch waarschijnlijk.

Het geluksmodel begint met “Geluk is een richting, geen punt”. De richting bepaal je zelf door drie wegwijzers:

– (reis-)doelen, die bij je passen, zgn. intrinsieke doelen, en alleen voor jou zijn. De weg zelf geeft meer voldoening dan het bereiken van het doel. Een mooi doel kan daarom zijn om jezelf te ontdekken, om altijd vragen te blijven stellen.

– mensen, liefde of verbinding, reisgenoten, passanten of tegenstanders. In elk contact met een ander kun je liefde leggen. Koester de relaties die je hebt, wees open en vriendelijk tegen iedereen, die je ontmoet.

– oplaadpunten; niet roken, matig alcoholgebruik, beweging, voeding en ontspanning.

Dan zijn er nog drie steunpunten, die deze wegwijzers versterken.
– Afwisseling
– Genieten
– Humor

Als je zin hebt, ga je aan de slag om deze vaardigheden eigen te maken. Ik vond ook nog verschillende opties bij geluksexperts, maar ik heb gekozen voor de geluksroute. Deze wordt in verschillende steden georganiseerd. Ik heb een voorbeeld genomen van de route in Den Haag van vorig jaar. Wie weet wordt het binnenkort ook bij jou in de buurt georganiseerd.

Geluk en de-als-dan-val

Er is slechts één weg naar geluk en dat is op te houden met je zorgen maken over dingen waar je geen invloed op hebt. – Epitetus

Geluk is van korte duur

Je hebt geluk of bent gelukkig meestal maar voor even. Het ultieme geluk lijkt zich vooral voor te doen in films. Of in het leven van bekende mensen. En dan schijnen mensen ook wel graag te lezen of te horen over het ongeluk dat juist die mensen overkomt. Dan is er toch een soort genoegdoening dat zelfs bij de meest fortuinlijke mensen ook niet alles lukt.

In de TED talk “Plug into your hard-wired happiness” zegt Srikumar Rao dat geluk in ons zit in geprogrammeerd. We kunnen eigenlijk niet anders dan gelukkig zijn. Toch voelt dat voor de meeste mensen niet zo. Er is altijd wel iets dat ontbreekt. Er is altijd wel iets dat beter kan, iets meer geld, tijd, vakantie, spullen, liefde. Omdat we geleerd hebben dat het niet gewoon genoeg is om te zijn. Dat begint al op school. Gewoon school is niet genoeg, nee minstens een mooi rapport, overgaan, nog beter doen. Ik weet nog dat mijn vader een echt mooi schoolrapport (zo een met als laagste cijfer een 8) beoordeelde als ‘netjes’. En dan krijg je toch het gevoel dat het niet genoeg is. Maar goed, bijna iedereen heeft een voorwaarde voor geluk.

Als …. dan

Als ik slanker/succesvoller/leuker/beter dan …. ben dan ben ik gelukkig. Of als ik de liefde van mijn leven vind/ kinderen krijg/ een droomhuis heb/ veel geld krijg, win of heb, dan ben ik gelukkig. Of gewoon de nieuwste gadget, prachtige Hermes tas of, in mijn geval, een mooi design meubel. Een van die dingen kan je een moment echt gelukkig maken. Maar het moment verdwijnt snel en dan komt er weer iets anders. Of je raakt het net zo gemakkelijk kwijt, het wordt beschadigd of gestolen. En je geluk is het raam weer uit. Of je gaat steeds over je schouder kijken of iemand je fortuin niet wil stelen. Dus wat wij denken dat geluk brengt, is vaker een bron van zorg.

Volgens Srikuma Rao investeren we veel te veel in de uitkomst. Het is prima een doel te stellen. Dat kan richting geven. Maar het behalen van dat doel is niet maatgevend. We kunnen beter investeren in de weg ernaar toe. En als die weg ons gelukkig maakt dan blijven we dat of we het doel nu halen of niet. Als we het niet halen kunnen we opnieuw een doel stellen en op weg gaan. Maar trap niet langer in de val van als ….. dan ben ik gelukkig. Met andere woorden we kunnen onszelf de vraag stellen “als ik nu niet gelukkig ben, wanneer dan wel?”.

Kijk voor de hele talk hieronder.

Hulp bij emotionele volwassenheid

The curious paradox is that when I accept myself just as I am, then I can change. – Carl Rogers
(de wonderlijke paradox is dat wanneer ik mijzelf accepteer zoals ik ben, ik kan veranderen.)

Veranderen door acceptatie
De vorige keer bleek in het voorbeeld van de bavianenkolonie dat systemen in staat zijn tot verandering. Als het moet komen er andere kwaliteiten aan bod. Dat is vaak bij ziekte ook zo. Veel mensen die een levensbedreigende ziekte hebben vinden een nieuwe waardering voor hun leven en ontdekken andere talenten in zichzelf. Het kan wel even duren en de overgangsperiode kan ingewikkeld zijn, maar uiteindelijk bereikt iedereen een nieuw evenwicht.
Maar goed hoe kom je daar dan? Want de theorie is mooi, maar hoe wordt het toepasbaar.
Natuurlijk vond ik daar een mooi boekje over, “Eerste hulp bij onvolwassenheid” van Hans Laurentius. Je kunt het zelfs gratis downloaden. Dus niets hoeft je nog te weerhouden.

De eerste stap naar volwassenheid is wat Hans Laurentius betreft ophouden met weerstand bieden tegen wat is. Volledig ont-moeten van emoties zorgt voor bevrijding. Daarbij geeft hij in dit kleine boekje stappen hoe je kunt leren iets wat binnenin je is volledig te voelen en te accepteren. Maar ook hier hoeft er niets. Je kunt ook gewoon “een kleuter blijven in een volwassen lichaam”.

Totale verandering

Een oude boom die valt, kraakt geweldig. Een woud dat groeit, groeit geruisloos. – Congolees gezegde

Overgangssituatie
De vorige keer schreef ik al dat er nu veel tegelijk verandert. We lijken ons te bevinden in een overgangssituatie. De ontwikkelingen gaan snel en we lijken er weinig sturing aan te kunnen geven. We weten nog niet hoe het nieuwe eruit ziet, maar de signalen wijzen op een totale verandering. Is dat erg? Of is onze huidige samenleving het beste wat we kunnen bedenken? Of kan het beter? Op TED zag ik een pleidooi om opnieuw over het kapitalisme na te denken. Want als de rechtvaardigheid uit het (bedrijfs-) systeem verdwijnt moet het systeem wel instorten. Als bedrijven alleen worden beoordeeld op hun winstgevendheid en de menselijke maat verdwijnt, verdwijnt ook het bestaansrecht voor die bedrijven. Klik hier voor de hele talk. Als het systeem verandert, ontdekken we wellicht kwaliteiten en talenten die nu niet naar voren komen.

De bavianenkolonie

Ik vond een mooi voorbeeld van onvermoede talenten en kracht bij verandering in het boek “Van ziek zijn word je wijzer”, genaamd de bavianenkolonie.

“Op een keer ontdekte een kolonie bavianen een voedselopslagplaats met een grote voorraad vlees. De sterkste, meest bazige dieren van de groep stortten zich op het onverwachte feestmaal en verorberden in een mum van tijd al het vlees, zonder iets over te laten voor de zwakkere bavianen, veelal wijfjes en hun kinderen. Maar het vlees was bedorven. En in korte tijd kwamen alle leiders (de mannetjes) van de bavianenkolonie om het leven.

Toen speelde zich iets wonderbaarlijks af. De overgebleven bavianen ontwikkelden plotseling totaal nieuwe samenlevingsnormen die veel meer gebaseerd waren op andere gewoontes dan voorheen. In enkele jaren verdwenen alle stresssymptomen bij de dieren die zich tot dan altijd hadden moeten schikken naar de eisen en verlangens van de ‘leiders’. De agressiviteit tegenover zwakke dieren maakte plaats voor samenwerkingsverbanden die vroeger ondenkbaar en onmogelijk zouden zijn geweest. …. Vroeger brachten de sterkste bavianen hun dagen door met lastigvallen en zelfs folteren van de zwakke broertjes in de kolonie. Nu bleken de overgebleven dieren plotseling toch over het nodige genetische materiaal te beschikken om deze wonderlijke transformatie tot stand te brengen en hun bestaan helemaal anders in te richten.”

En als dieren dat kunnen, dan kunnen wij dat toch zeker ook wel?

Vind je het hoopgevend dat transformatie mogelijk is of boezemt het je vooral angst in?

Veranderingen in en om ons heen

In iedere persoon schuilt een dokter. Je moet hem alleen wat behulpzaam zijn. – Hippocrates

Integrale gezondheidszorg

In het boek “Van ziekzijn word je wijzer” wordt een integrale aanpak van ziekte bepleit. Op de vraag of genezing nu meer van buitenaf of van binnenuit komt halen zij bovenstaande quote aan en merken op dat het allebei is.

“De patiënten onder u weten het al langer; de resultaten en vele weldaden die de reguliere gezondheidszorg heeft gebracht staan buiten kijf. Even onomstreden zijn sinds kort de invloed van aandachtstraining en het effect van gedachten en gevoelens op onze geestelijke en lichamelijke gezondheid in het algemeen en op de herstelperiode na een ziekte in het bijzonder.”

Elke zieke heeft baat bij zelf regie voeren en bewust worden wat de ziekte hem wil zeggen. En weer helder kijgen wat voor jou belangrijk is. Wat is het waard om je tijd en aandacht aan te geven. In eerste instantie aan jezelf, denk ik. Want de ziekte maakt duidelijk dat je jezelf lange tijd hebt verwaarloosd. Maar dan wat wil je in dit leven? Wat wil je betekenen? En kan dat in de samenleving waarin wij nu leven?

Ziekte heeft ook een maatschappelijke dimensie. We leven in een tijd van grote veranderingen en zijn de financiële crisis nog niet helemaal te boven. De geluiden over de economie klinken velen goed in de oren, maar persoonlijk merken ze er nog niets van. Al deze problemen “verzieken niet alleen de samenleving, maar ook de mensen. Hoewel we het natuurlijk ook allemaal een beetje aan onszelf te wijten hebben. … Ook wij zijn misschien niet zo wijs geweest in het afsluiten van leningen, het absoluut willen aanschaffen en in het nemen van risico’s. … Blinde gewoontes en structuren hebben de moderne mens (en dat zijn niet alleen anderen) op een verkeerd spoor gezet, om niet te zeggen vastgezet. En alles wat stagneert wordt ziek. Wat niet vloeit, verhardt. Open systemen blijven bestaan, gesloten systemen raken in conflict of sterven af. Dit geldt voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid, voor de economie en voor andere maatschappelijke sectoren.”

Deze constatering maakt het nog niet eenvoudiger om met ziekte om te gaan. Maar als je het goed tot je door laat dringen, heb je ook handvatten om je leven anders in te richten en daarmee je ziekte te genezen. We staan in constante wisselwerking met onze omgeving. Maar als we ons bewustzijn vergroten en weer duidelijk krijgen wat we willen, dan kunnen we veranderingen aanbrengen. We hoeven nl. niet klakkeloos mee te gaan met wat “zij” doen. We weten niet eens wie “zij” zijn.

Ik zeg er uit eigen ervaring bij dat het niet gemakkelijk is. Ten eerste kon ik me helemaal niet voorstellen hoe dat andere er uit zou zien. Je gaat op weg zonder te weten waarnaar toe. Ten tweede waren gewoontes hardnekkig. Goede voornemens zijn heel vaak gesneuveld. Maar als je kleine stapjes neemt, kun je toch veel bereiken. Ten derde kun je de weerstand in jezelf beter niet onderschatten. Heel je systeem lijkt het oude te willen behouden. Vooral omdat de nieuwe situatie nog niet echt in zicht is. Het lijkt dan een soort lijfsbehoud om het oude vast te houden. Als laatste duurt het even voordat je de stem van je intuïtie weer kunt horen en ernaar kunt luisteren.
Ook al ben ik er nog niet, ik merk wel dat het me wat oplevert door het toch te doen.

Durf je het aan om een verandering door te voeren?

Fluitend door het leven

Nothing positive comes from being negative all the time. Change your attitude – unknown (Niets positiefs komt van de hele tijd negatief zijn. Verander je houding.)

Niks: ik ben nu eenmaal zo

Hoewel het zonnige weer even is vertrokken, blijft mijn stemming nog even bij dat lente-gevoel. Voor vandaag het boek “Fluitend door het leven” met als ondertitel: Niks ‘ik ben nu eenmaal zo’. Verander!

Van alle boeken die ik over dit onderwerp heb gelezen is dit inderdaad de luchtigere variant. De schrijver ervan woont inmiddels in Spanje. En hoewel natuurlijk een vooroordeel denk ik dat je daar gemakkelijker fluitend door het leven kan gaan. In dit boek worden 32 adviezen gegeven om te veranderen.

Niets wat je denkt staat vast, want wat je denkt heb je ook maar een keer voor waar aangenomen en dat hoeft het niet te zijn. Wat we waarnemen is meestal niet objectief en ons geheugen is dat ook niet. Alles wat je aan hebt genomen of over jezelf bent gaan geloven, kun je veranderen. Onze opvoeding kan ons geholpen hebben of niet, op een bepaalde leeftijd kun je zelf beslissen wat je er nog van mee wilt nemen. Je kunt zelfs over je angst voor spinnen heen komen of leren houden van een hond. Tenminste dat beweert de schrijver van dit boek, Ben Bouter.

Wat die hond betreft heb ik dat nog niet ondervonden. Ik ben, toen ik heel klein was en vrolijk zingend met een zakje zwaaiend naar huis liep, omver gelopen door een herdershond, die groter was dan ik toen. Ik heb volgens mijn moeder de hele straat bij elkaar gegild, terwijl de hond alleen wilde spelen. Dat heeft jarenlang een enorme angst voor honden opgeleverd. Nu hebben veel mensen in mijn omgeving een hond. En die honden gaan altijd naar mij toe. Liggen aan mijn voeten of gaan braaf zitten wachten naast me. Dat vind ik nu allemaal prima. Maar echt houden van is nog een stap te ver.

Goed, dit boek bestaat uit 2 delen. Het eerste deel behandelt de theorieën over gedrag. Waarom een conflict tussen weten/denken, voelen en handelen kan ontstaan. Waarom soms de wil en soms het gevoel wint. Dat zelfbeheersing een groot goed is en dat je daarmee veel in het leven kunt bereiken. Dat je je emoties beter kunt leren begrijpen en kunt veranderen. En al deze onderwerpen worden in vogelvlucht behandeld. Niets mis mee, een prima eerste introductie en luchtig geschreven.

Wees niet bang voor krokodillen

Ik neem voor vandaag één advies als voorbeeld. Advies 16, wees niet bang voor krokodillen. Gewoon omdat deze titel me intrigeerde. Het begint met ‘Hoe gaat het?’ ‘Nou eerlijk gezegd niet best. Nog drie dagen en dan zit de vakantie er al weer op!’

Het gaat om mensen die op de mooiste momenten aan iets moeilijks denken. Hoe fijn het moment, de omgeving, het gezelschap, zij kunnen alleen denken aan wat er nog aan problemen ligt, een berg afwas, werk wat niet leuk is of ….. Het maakt eigenlijk niet uit. Maar in ieder geval kunnen ze zich niet volledig overgeven aan dit moment.

Ik ken ook iemand die als hij uit zijn werk kwam tig keer oh boy, oh boy bleef zuchten omdat hij het zo zwaar had op zijn werk. Voor zijn gezin maakte dat de avond er niet gezelliger op. Maar toen hij zijn werk kwijt raakte door een reorganisatie bleef hij oh boy, oh boy zuchten. Nu omdat hij geen werk had en zijn sollicitaties nog niets opleverden. Ik was na mijn werk altijd in stilte de dag aan het herkauwen. Niet zo hoorbaar, maar ook niet gezellig om tegen iemand te praten, die met haar gedachten ergens anders is.

De vraag die de schrijver van dit boek stelt is: “Waarom zou je de trieste ervaringen van gisteren en mogelijke problemen van morgen nu al op je schouders nemen? Worden de problemen daar kleiner van? Als dat zo is, prima. Als je nu iets kunt doen aan de zorgen van morgen heeft het zin.” Maar veel vaker worden de problemen groter en kun je niet genieten van het huidige moment. Zijn twee oplossingen: Leef nu en doe iets concreets met je bezorgdheid. Natuurlijk wel met wat toelichting, maar daarvoor moet je het boek zelf maar lezen. Elk advies wordt vergezeld van een doe-het-zelf-pagina.

Een gele wereld

De gele wereld
Vandaag een opnieuw een roman en geen zelfhulpboek. Dat wordt tenminste in het boek zelf gezegd; “dit is geen zelfhulpboek. Ik geloof niet in zelfhulpboeken.” En toch is dat precies wat de schrijver volgens mij heeft gedaan. In het boek “de gele wereld” beschrijft Albert Espinosa de vaardigheden, die hij heeft geleerd in de 10 jaar dat hij kanker had. Met deze vaardigheden kun je ook buiten het ziekenhuis je voordeel doen. De schrijver is nu rond de 40 en heeft tussen zijn 14e en 24ste levensjaar meer in dan buiten het ziekenhuis geleefd. De ziekte heeft hem een been, een long en een gedeelte van zijn lever gekost. Toch is hij er nog en is nu als schrijver, scenarioschrijver en techneut werkzaam.
Ik ben pas op de helft, dus vandaag alleen wat over de adviezen van de eerste helft van het boek.

Verlies is winst
Toen hij wist dat hij zijn been ging verliezen, raadde de dokter hem aan een feestje te geven voor zijn been. Om er bij stil te staan wat het voor hem heeft betekent en te rouwen over het verlies. Volgens hem heeft het geholpen, want hij heeft nooit fantoompijn gehad en meteen zijn situatie geaccepteerd. Volgens hem levert het verliezen van iets vaak meer winst op. Met het verlies van zijn been heeft hij zijn leven gewonnen. Het lijkt mij prachtig als je er zo mee om kunt gaan, maar is dit niet voor iedereen weggelegd. Maar oefening kan vast geen kwaad. Als je denkt aan iets dat je verloren hebt jou hebt en je richt op het volledig accepteren, kun je dan ook zien wat het je heeft opgeleverd?

Lopen, lachen en ademen horen bij elkaar
Albert Espinosa heeft 4 keer opnieuw leren lopen. De eerste keer kan hij zich niet herinneren, net als de meesten van ons. Maar de andere 3 keer met verschillende protheses heeft hij heel bewust meegemaakt. En hij merkte dat hoe hij met de prothese kon lopen ook invloed had op hoe hij zich voelde. Dus beweert hij nu stellig: Laat me zien hoe je loopt en ik zal je zeggen wie je bent”.
Dat was voor mij wel een eye-opener. Vooral dat ademen en lopen bij elkaar. Ik doe nog braaf ademhalingsoefeningen en ben me tijdens bijv. dit typen ook wel van mijn ademhaling bewust. Maar toen ik erop ging letten, zag ik dat ik bij het lopen de adem inhoud. Dus nu ben ik overdreven mijn aandacht op de ademhaling aan het richten als ik loop. En, raar maar waar, dat maakt dus inderdaad uit. Misschien volgt dan het lachen vanzelf. Voor iedereen die vanzelfsprekend loopt betekent dit niet zo veel. Maar als je moeite hebt met lopen dan kan het jou misschien ook helpen.

Volgende keer meer.

Inspiratie

A year from now you may wish you had started today. -Karen Lamb (Over een jaar zou je wensen dat je vandaag begonnen was)

De maand van de spiritualiteit
Vanaf 9 januari begint de maand van de spiritualiteit met als thema “het gelukkige lichaam”. Als je dit intypt bij google vind je verschillende initiatieven, een agenda met activiteiten die deze maand worden georganiseerd. Of je kunt online meedoen, zoals bij inspirerend leven.

Tijdsurfen
Zelf heb ik bedacht mee te gaan doen aan een e-cursus Tijdsurfen, die bij Happinez wordt aangeboden. De cursus is gebaseerd op het boek “Ik heb de tijd” van Paul Loomans, waarbij je de tijd in je voordeel gaat gebruiken en minder stress ervaart. Dat wordt er tenminste beloofd. Ik doe mee omdat ik vooral mijn rust de hele dag wil bewaren en onder alle omstandigheden. Want heel veel stress heb ik niet, maar ik kan me nog steeds wel heel druk maken. Ik houd jullie op de hoogte hoe het gaat.

Creativiteit
Ik zag nog een hele leuke online cursus/ workshop voorbij komen bij Lisa Sonora. Voor iedereen, die een zetje nodig heeft om te beginnen met schrijven in een dagboek, tekenen of gewoon iets creatief. Ze biedt gratis en betaalde cursussen (voor bijv. 34,- dollar kun je al meedoen). Het is wel in het Engels. Wil je liever is doen in het Nederlands kijk dan bij Octavia W, dit is geen tekencursus.

De bovenstaande links zijn er om nu iets anders te gaan doen. Iets wat je daarvoor nog niet gedaan hebt en wat je op een hele geleidelijke manier kan helpen om meer van jezelf te ontdekken. Maar misschien weet je nog iets anders? Meld de tip gerust hieronder.

A year from now you may wish you had started today. -Karen Lamb

Month of spirituality
The theme for this years month of sprituality is “the happy body”. There are a lot of activities planned. Just google the term “month of spirituality”. I found this only in Dutch.

Surfing on time
I have decided to follow the e-course “time surfing”. It is organized by the magazine “Happinez”. This course is based on the book “I have got time” by Paul Loomans (not sure if this book is translated in English). But it helps you to use time in your favour and experience less stress. I tell you more about this later.

Creativity
I saw another e-course at Lisa Sonora. This is for everyone who likes to be more creative but needs a little push to get started. It can help you to begin a journal or with drawing. This is in English. And there is a Dutch alternative.

These links are to inspire you to do something different. Something you haven’t done before. It can help you discover other talents and sides of yourself you didn’t know about.
If you have a tip, please feel free to respond.

Wat is werkelijk waar?

Je hoeft je gedachten niet te geloven – Byron Katie

Het projectiemechanisme
De vorige keer ging het over het projecteren van een gevoel op de buitenwereld, maar volgens Jan Geurtz stopt het daar niet bij. Het projectiemechanisme verstoort onze hele werkelijkheidsbeleving. “Telkens als we nadenken over een situatie, menen we namelijk dat die situatie en de ‘ik’ die erover nadenkt allebei echt bestaan. We geloven dat ons ik-bewustzijn de waarnemer is van een materiële wereld, en dat die wereld echt bestaat en onafhankelijk is van ons bewustzijn. Deze scheiding van bewustzijn en materie als afzonderlijk van elkaar bestaande entiteiten wordt ‘dualisme’ genoemd, en ze is de oorzaak van onze denkverslaving en van al het lijden dat eruit voortvloeit. Dit is vrij eenvoudig aan te tonen. Stel je maar eens voor dat enkele dagen geleden je huis is afgebrand en al je belangrijkrijke bezittingen daarbij verloren zijn gegaan. Deze gedachte zal waarschijnlijk weinig of geen emotionele reacties in je oproepen, omdat je immers weet dat het niet écht gebeurd is. Kijk vervolgens eens in de krant en zoek een bericht over een brand of een andere vervelende gebeurtenis, die dus wel echt gebeurd is, alleen niet bij jou maar bij iemand anders. Ook dan zul je je niet heel erg getroffen voelen door deze ellende. Uit deze simpele voorbeelden kun je opmaken dat om je ellendig te voelen, je moet geloven dat de ellende echt plaatsvindt en dat jij er het echte slachtoffer van bent. Deze scheiding van onze ervaring in een echt bestaande ‘ik’ en echt bestaande pijnlijke omstandigheden is de oorzaak van ons lijden. En waar vindt deze scheiding plaats? In onze gedachten!”

Wat is werkelijk waar
Dit bovenstaande stukje heeft me wel een tijd bezig gehouden. Misschien snap jij het onmiddellijk en dan sla je de rest van dit bericht over. Maar ik kwam niet voorbij deze passage. Want in het geval van ziekte voelde ik het toch. Maar de sleutel zat er in dat die werkelijkheid niet onafhankelijk van mij kon bestaan. Dus je logische gedachten kunnen waar zijn en ook niet waar. “Maar als je de mogelijkheid in ogenschouw wilt nemen dat de gedachten over de werkelijkheid en jezelf onjuist zijn – hoe waar ze op dit moment ook lijken – dan moeten ze in dat geval tevens een onderdeel van het probleem zijn. Dan vormen ze een symptoom van je denkverslaving en van de dualistische misvatting. De cruciale vraag is hier dus: ‘Wat is werkelijk waar?’ Met als goede tweede vraag: ‘En hoe kunnen we dat weten?'”

Ik houd het vandaag hierbij om je ook de kans te geven deze woorden helemaal tot je door te laten dringen.

Categorie: persoonlijke ontwikkeling