Zielsgezond

Wie het ziekzijn wil verdringen, ontneemt de mens de basis van zijn bestaan. Als je denkt dat je ziek-zijn kunt uitbannen, begrijp je de zin van het leven niet. …. Ziekten niet accepteren betekent je mens-zijn niet accepteren.- Anselm Grun

Acceptatie

Vandaag een spirituele kijk op gezondheid; het boek “Zielsgezond” van Annemarie Postma. Het heeft heel lang geduurd voordat ik een boek van haar serieus overwoog en nog langer voordat ik het ging lezen. Dat heeft natuurlijk te maken met mijn vooroordeel. Ik had nl. in interviews gelezen dat zij lang (fysio) therapie kreeg toen ze jong was, daarvan is afgestapt en begonnen is met het accepteren van haar beperking. Toen zag ik haar een keer in de wandeling en toen kon ik me haar verhaal voorstellen, maar nog ongelooflijk moeilijk dat zij er tevreden mee kon zijn om zo beperkt te zijn. Opgeven kwam in mijn hoofd niet op. Ik zou er alles aan doen wat nodig was om gezond te zijn en weer volledig te kunnen bewegen. Maar ik heb er de laatste tijd wat bijgeleerd en besef dat acceptatie ook een goede weg kan zijn.

Zielsgezond

In “Zielsgezond” biedt zij haar persoonlijke kijk op gezondheid en ziekte. Maar ook de verhalen van anderen. “Zij zagen hun ziekte in ieder geval niet als een vergissing van het universum, maar als symbool en als kans. Als symbool voor de verlangens van hun ziel en als kans zichzelf beter te begrijpen, hun verhouding met het leven te peilen, te onderzoeken of ze zich nog wel op de juiste weg bevonden in hun werk en privéleven. Zij zagen het ook vooral als keerpunt, om de zin van de onzin te onderscheiden, meer zelfcompassie te ontwikkelen en meer voor zichzelf te kiezen en meer van het leven te genieten. Echte mensen, eerlijke mensen, moedige mensen, die laten zien dat gezondheid niet zit in een perfect functionerend lichaam, maar veel meer betekent: dat je je thuis voelt bij jezelf en in je lichaam.”

Nou hoor ik in gedachten al een heel veel mensen tegensputteren en zeggen dat dat gemakkelijk is, zolang de ziekte niet levensbedreigend is. Maar in haar boek staat er wel een voorbeeld van iemand die de eindigheid van haar leven wel onder ogen moest zien en er toch een nieuwe weg en kans in zag. Ik heb net de serie “Liefde voor later” gezien en de schrijnende en soms ook hartverscheurende verhalen. Maar daarin zat ook een man, Garmt, die zich kon verzoenen met zijn ziekte ALS en bij de steeds verdergaande fysieke beperkingen toch kon vertellen dat hij gelukkig was. Ook al stond hij voor duivelse dillema’s en vond het verschrikkelijk moeilijk dat hij voor en met zijn pasgeboren dochtertje niet meer kon doen, toch was hij gelukkig. Hij heeft grote indruk op me gemaakt. Maar kijk de aflevering zelf als je denkt dat het wat voor je is.

Heilige wetenschap

De wetenschap heeft van ons goden gemaakt nog voor we het verdienden mensen te zijn. – Jean Rostand

Wetenschap is logica
De twee woorden in deze titel lijken elkaar tegen te spreken. Want wetenschap is iets zuiver rationeels en bewijsbaar onder verschillende omstandigheden. Juist het nauwgezette, proefondervindelijke dat hoort bij wetenschap. Niets onverklaarbaar zou er dan over moeten blijven. Toch geloven heel veel mensen in de wetenschap. Wat ze tegenwoordig allemaal al niet kunnen en weten. In populaire programma’s worden de nieuwste wetenschappelijke feiten gemeld en soms halen ze tegenwoordig het journaal. Dat in een druppel bloed al kan worden aangetoond of iemand kanker heeft of dat de eerste buikwandtransplantatie gelukt is. Allemaal geweldige resultaten in de bestrijding van deze ziekten lijkt het. Want de wetenschap is nog niet zo ver dat ze ziektes kunnen voorkomen of in alle gevallen kunnen genezen.

Heilige wetenschap
Daarom deel ik hier ook een andere zienswijze. Nu geïnspireerd door de documentaire “the sacred sience”. Als je op deze link klikt kun je de film gratis zien. Je moet dan wel je naam en email adres achterlaten. Ik heb geen aandelen, maar heb de film gezien en was onder de indruk.
De film begint met de verklaring dat de makers zich inzetten voor de kennis die er onder sjamanen is van de planten en kruiden in de jungle. Veel wetenschappers zijn er ook van overtuigd dat daar de oplossing ligt voor de bestrijding van veel ziekten. Maar omdat het heel veel tijd en onderzoek kost voordat de medicijnen beschikbaar komen, filmen zij een experiment. Niet de medicijnen naar de westerse mens brengen, maar de westerse mens naar de jungle en hen daar behandelingen laten ondergaan.
Er komen 8 dappere vrijwilligers in aanmerking met heel verschillende ziektes. O.a. kanker, de ziekte van Crohn, diabetes en depressiviteit. De bedoeling is dat de mensen 30 dagen in een eigen hutje in de jungle blijven. Naast specifieke kruidenmengsels en aftreksels krijgen ze ook een aangepast dieet, ondergaan ze een ayahuasca reinigingsritueel. Niet iedereen heeft er baat bij. Soms verdwijnen de fysieke klachten snel en is er op andere niveaus nog meer heling nodig. Waarom de een wel geneest en de ander niet blijft in de film onduidelijk. Zij laten alleen zien wat er mogelijk is.
Ik weet niet of ik het zou volhouden met alle beestjes en geluiden van de jungle, maar de rest zou ik zo doen.

Wat vind jij?

Wijs worden

fouten maken — Wees niet bang om te falen. Wees bang als je het niet probeert.

Wijs worden
Ricardo Semler riep op tot het verkrijgen van wijsheid. Zoals in tradionele samenlevingen er in elk dorp wel een wijze was waar mensen hun vragen en problemen konden voorleggen. Maar wat maakt iemand wijs? En hoe herken je dat? Het spreekwoord zegt door scha en schande word je wijs. Is dat zo en kun je van de ervaringen van iemand anders leren? Natuurlijk kun je er altijd wat van leren, maar het belangrijkste is dat je het zelf gaat ervaren. Het boek dat ik heb uitgekozen is “Wie domme dingen doet wordt wijs” van Lisette Thooft. Ik vond er een liedje bij dat ze zelf geschreven heeft en zelf zingt. Eigen wijsheid is de enige ware wijsheid zegt ze. En in het liedje is me bijgebleven dat op de zin “wie domme dingen doet wordt wijs” volgt, “maar voor je dat weet ben je grijs”.

Domme dingen doen
In het boek geeft Lisette Thooft voorbeelden van haar domme dingen. De meeste mensen praten er maar liever niet over en belichten de succesverhalen alleen. Maar het zou misschien wel goed voor ons allemaal zijn om wat opener te worden over de fouten en het probeerwerk wat er aan een succes is vooraf gegaan. Zo heb ik eens een verhaal gelezen van een keizer, die een tekening van een haan wilde. Hij gaf daartoe een kunstenaar de opdracht. Na een maand vroeg hij of het klaar was. Maar nee, hij moest nog even geduld hebben. Die vraag werd nog een paar keer gesteld en het antwoord bleef hetzelfde. Nee, het was nog niet klaar. Maar op een moment was het toch zo ver. De keizer kwam en op een blanco doek schilderde de kunstenaar in één vloeiende beweging de perfecte haan. Toch was de keizer teleurgesteld. Had hij daar nu al die tijd op moeten wachten. Toen liet de kunstenaar hem het atelier zien. En daar waren ontelbare tekeningen en schilderingen van een nog imperfecte haan te zien. Met het zien van alle tijd en moeite die de kunstenaar zich getroost had was de keizer tevreden.
Volgens Lisette Thooft houden domme dingen je ook een spiegel voor en in die spiegel zie je jezelf zoals je werkelijk bent. Dan zie je niet alleen het ideaalplaatje waarin je zelf graag gelooft, maar ook datgene wat je liever niet ziet en wilt dat anderen zien. Maar als je goed kijkt ben je dat allemaal. Het mooie en het lelijke, het lichte en het duister. Maar er is geen enkele reden om jezelf te haten omdat je domme dingen hebt gedaan. Want “ook goede mensen doen dingen die ze later niet meer in de haak vinden. Ook goede mensen slapen slecht. Ook goede mensen worden ziek. Ook goede mensen raken in financiële problemen. Ook goede mensen krijgen ongelukken. Ook goede mensen doen dingen waarvan ze spijt krijgen als haren op hun hoofd.” En dat kun je jezelf voorhouden als je een stemmetje hoort dat zegt “eigen schuld” of nog ergere scheldwoorden gebruikt.

Het is altijd moeilijk om de situatie van alle kanten te bekijken. Je bent zelf niet altijd het middelpunt en niet alles is jouw schuld of had je iets aan kunnen doen. Of zoals Lisette Thooft het zegt: “De waarheid is als een boom vol dauwdruppels. In elke druppel zie je een stukje van de omgeving weerspiegeld; elke druppel geeft net een ander deeltje ervan weer. In elke druppel is het plaatje net iets anders. Toch hebben ze allemaal gelijk, ze spiegelen net dat stukje van het geheel dat ze kunnen ‘zien’, en samen vormen ze het hele beeld. Ware wijsheid is die hele boom zien. En tot je zover bent, kun je alvast beseffen dat er altijd zo’n hele boom vol dauwdruppels is. Schitterend in het zonlicht.”

Wat zijn de domme dingen waarvan jij het meeste hebt geleerd?

Vrolijk falen

Je kunt de rivier niet duwen.

De vrolijkere kant van falen
Deze keer heb ik een roman gekozen. De titel is “Dan maak je maar zen” van Gijs de Swarte. Volgens de omslag: “Vrouw weg, geld weg. crisis …. de vrolijkere kant van faliekant falen”. Ik vind het een heel pakkend en grappig geschreven boek, dat ook de kunst van het weglaten beheerst. Alleen al de keuze om bepaalde mensen in zijn leven een naam te geven die alles zegt over hoe de hoofdpersoon, Kevin over deze persoon denkt is verhelderend. Zo is er de “Ex, die overal de schuld van heeft”, de heimelijke liefde voor “Hannah Monroe-Deneuve” of het tijdelijke werk voor “De Beul”. Aan deze typeringen kun je je eigen invulling geven. Maar wat ik vooral knap vond en waarom het wel in dit blog past is dat het de vragen stelt die iedereen stelt of wil stellen als hij of zij zich uit een crisis wil halen.
Bijvoorbeeld: helpt het om dan je gedachten erover te veranderen? En wat heeft vreemde kleding, wierook en kruidenthee met een spirituele zoektocht te maken. Wat doe je eigenlijk met alle kennis uit de boeken als je gewoon nu geen geld hebt?
De hoofdpersoon gebruikt de situaties in zijn leven als zentraining. Hij leest er ook over, gaat naar bijeenkomsten en ontmoet een belangrijke goeroe.
Maar vooral het waarnemen van zijn eigen leven helpt. En soms staat het dan onverwachts 1 – 0 voor Zen. Een voorbeeld uit het boek.

“Die toon.

Dat was het dan, bekijk het maar en maak het lekker zelf schoon. Tot ziens eikel.

Maar dan denk ik er weer aan hoe je dat ook los kunt laten. De man is stoned en dronken en kan ik niet serieus nemen. Gewoon doen, ego weg – prima. Niets gebeurd is er dan. Rimpeling die weer verdwenen is. Niets van je afgenomen, niets minder gemaakt – eerder groter.
Het zijn twee denkrichtingen die ik in de drukte van de muziek en de toegeschreeuwde bestellingen niet uit elkaar kan halen en uiteindelijk pak ik dus maar een doekje en maak ik het schoon. Goed ook nog. Dan heb ik het tenminste gedaan.
Vrede.”

Helpt het inzicht?
Ondanks alle beklemmende financiële ellende blijft de hoofdpersoon zijn best doen om uit de crisis te komen. Maar, zoals natuurlijk een goed spiritueel inzicht vertelt, kan het pas veranderen als hij helemaal eerlijk over zijn situatie is. Eerst accepteren en dan pas kan iets een andere richting op gaan. Een grappig, in een adem uit te lezen boek dat een heel serieus onderwerp luchtig maakt. Een aanrader.

Meditatie goed voor je?

A good traveller is one who knows how to travel with the mind. ― Michael Bassey Johnson (Een goede reiziger is degene, die weet hoe je kunt reizen met je geest).

Meditatie, waar begin je?
Ik heb het al een paar keer gehad over de voordelen van meditatie. Er zijn natuurlijk ook nadelen, maar daarover straks.
Meditatie is niet meer dan zitten in stilte. Er kunnen rituelen of wierrook aan te pas komen, maar het hoeft niet. Zo maar beginnen, je ogen sluiten en je op je ademhaling concentreren kan al voldoende zijn om je uit de drukke gedachten en de waan van de dag te halen. Even niets. Er hoeft niets, er is niets dat je aandacht vraagt. Ontspan. Ik had zelf een cd “Tussen twee gedachten” van Patty Harpenau. Heel prettig is dat er een ochtend en avondmeditatie opstaan van ongeveer 20 minuten. Zij raadt aan een algemeen mantra te gebruiken, zoals ohm. Alleen, en daar kwam ik later achter, ohm is geen algemeen mantra en kun je beter niet gebruiken. Dus je kunt het cd’tje wel gebruiken maar vind een andere klank of mantra. Ik heb het wel een tijdlang gebruikt, maar was er niet erg goed in. Mijn gedachten bleven stromen en stromen, daar hielp het mantra niet voor. Ik moest dus wat anders verzinnen. En dat werd een cursus Saj samadhi, moeiteloze meditatie. Je leert dan een meditatietechniek en krijgt een persoonlijk mantra. Daarna ging het beter. De gedachten waren nog niet weg, maar minder opdringerig aanwezig. Heel af en toe kan ik nu inderdaad op een gedachteloze plek komen. De meditatie is niet alleen goed voor jezelf, je omgeving profiteert er ook van, zeggen ze. Dat kan ik nog niet beoordelen. Maar wat ik wel merk is dat het eten dat ik maak echt veel lekkerder is. Ik had met oud en nieuw appelflappen gebakken en toen iemand ze proefde zei ze: “hier heb je iets speciaals mee gedaan”. Ik zei van niet en toen zei ze: “dan heb je er extra veel liefde in gedaan”. En dat zal het wel zijn.

Nadelen van meditatie
In vorige posts heb ik de voordelen van meditatie benoemd. Pas nog over de “don’t worry, be happy” documentaire. Mijn ervaring is dat sommige dingen gemakkelijker gaan. Het kost allemaal minder moeite om te doen. Maar sinds ik deze meditatie toepas, ben ik wel helemaal ingestort. Ik raakte al mijn energie op een onbegrijpelijke manier kwijt. Ik vermoed nu dat het verborgen problemen naar boven brengt, die aandacht verdienen. Helemaal zeker weet ik het niet. Ik wil er alleen maar mee zeggen, dat het je niet voor alles en nog wat behoedt en dat je vanaf het moment dat je besluit te mediteren niet alleen maar prettige ervaringen hebt. Zelfs zen monnik Thich Nhat Hahn ontkwam niet aan een hersenbloeding, geloof ik. Maar hij is wel uit zijn coma gekomen en werkt nu aan zijn herstel op een manier die niet veel mensen kunnen opbrengen, volgens dit artikel. Ook Edel Maex wijst er in een post “Zen en gezondheid” op dat meditatie de gezondheid zelfs kan schaden. Je krijgt als het ware een dunnere huid, wordt gevoeliger voor het leed om je heen. Of zoals Claudia de Breij het zegt in haar show, iets in de trant van: “Dat is toch niet te doen, mindfulness. Dat is toch gewoon teveel, Syrië, IS enz., als je dat allemaal mindful bekijkt dan is het teveel. Ik denk dat het beter is om mindless te zijn.”

Aan jou de keuze. Kan het wat voor je betekenen of is het juist helemaal niets voor je?

Ontwaken

Progress is impossible without change, and those who cannot change their minds cannot change anything.- George Bernard Shaw (Vooruitgang is onmogelijk zonder verandering, en zij die hun geest niet kunnen veranderen, kunnen niets veranderen.)

Wat is werkelijk waar?
De vorige keer liet ik je achter met de stelling van Jan Geurtz dat het denken tot een beknelling leidt, die je niet met het denken kunt oplossen. En dat je op zoek kunt gaan naar wat werkelijk waar is. Hij heeft een hele verhandeling geschreven over de twee steeds terugkomende standpunten: 1. Er is een objectieve materiële wereld onafhankelijk van mij (het materiële standpunt) en 2. Alle ervaringen bestaan alleen in mijn geest (het idealistische standpunt). In de meeste gevallen wordt één van beide standpunten gekozen en net gedaan of dat geen probleem oplevert. Alleen filosofen buigen zich nog wel eens over de juistheid ervan.
Toch wijst Jan Geurtz er in zijn boek op dat deze onjuistheid de oorzaak is van het lijden in de wereld. En hij komt met de oplossing dat er een onderliggende werkelijkheid bestaat, waarvoor de theorie van ‘afhankelijk ontstaan’ de basis is. “Deze theorie zegt dat alle verschijnselen uitsluitend ontstaan, bestaan en weer vergaan in onderlinge afhankelijkheid van andere verschijnselen, en dat ze dus niet een zelfstandige en onafhankelijke natuur hebben. …. Dit gedeelte van ‘onafhankelijk ontstaan’ komt aardig overeen met de wetenschappelijke kijk op materie en energie, er gaat nooit iets verloren, er komt nooit iets bij, alles verandert steeds weer in iets anders onder invloed van oorzaken en omstandigheden.”

Wat kan dit voor je betekenen?
Het lijkt vrij omslachtig wat er allemaal wordt aangevoerd. Door de misvatting van het denken te onderzoeken kom je er ook achter welke gedachten jou beknellen en hoe je je hiervan kunt bevrijden. Authentieke spiritualiteit wil handvatten aanreiken om het lijden van mensen te doorzien en de oorzaken ervan te beëindigen. Je kunt dit alleen ondervinden door zelf onderzoek naar de grondslagen van de werkelijkheid, inclusief naar dat deel van de werkelijkheid dat je beschouwt als ‘jezelf’. “In de spirituele literatuur wordt een aantal beelden gebruikt om deze non-dualistische aard van de werkelijkheid te illustreren. …. Een derde vergelijking gebruikt de droom als illustratie van de non-dualistische aard van de werkelijkheid. Als we dromen is er in de droom een ‘ik’ die iets meemaakt in een droomwereld die als werkelijkheid wordt ervaren. …. Toch zijn beide slechts ervaringen in de geest van de slapende ‘ik’, die symbool staat voor het alles overziende gewaarzijn. Wat gebeurt er als de ‘ik’ in de droom zich realiseert dat het maar een droom is? Alle angst voor de tijger verdwijnt, er is geen beklemming meer, en soms wordt de dromer meteen wakker.”

Ik vind het lastig hier een kort en samenhangend verhaal van te maken. Ik raad je aan het boek te lezen of te beginnen met mediteren. Dan wordt je je bewust van je gedachten en het feit dat de gedachten achter elkaar gedacht worden, maar dat je de denker niet kunnen ontdekken. Volgens Jan Geurtz omdat er geen denker is.
Van Jan Geurtz vond ik wel zijn website http://www.jangeurtz.nl/ waarop je informatie kunt vinden over de meditatiecursussen, die hij aanbiedt. En op Youtube vond ik een interview met Paul Smit over non-dualisme

Wat is werkelijk waar?

Je hoeft je gedachten niet te geloven – Byron Katie

Het projectiemechanisme
De vorige keer ging het over het projecteren van een gevoel op de buitenwereld, maar volgens Jan Geurtz stopt het daar niet bij. Het projectiemechanisme verstoort onze hele werkelijkheidsbeleving. “Telkens als we nadenken over een situatie, menen we namelijk dat die situatie en de ‘ik’ die erover nadenkt allebei echt bestaan. We geloven dat ons ik-bewustzijn de waarnemer is van een materiële wereld, en dat die wereld echt bestaat en onafhankelijk is van ons bewustzijn. Deze scheiding van bewustzijn en materie als afzonderlijk van elkaar bestaande entiteiten wordt ‘dualisme’ genoemd, en ze is de oorzaak van onze denkverslaving en van al het lijden dat eruit voortvloeit. Dit is vrij eenvoudig aan te tonen. Stel je maar eens voor dat enkele dagen geleden je huis is afgebrand en al je belangrijkrijke bezittingen daarbij verloren zijn gegaan. Deze gedachte zal waarschijnlijk weinig of geen emotionele reacties in je oproepen, omdat je immers weet dat het niet écht gebeurd is. Kijk vervolgens eens in de krant en zoek een bericht over een brand of een andere vervelende gebeurtenis, die dus wel echt gebeurd is, alleen niet bij jou maar bij iemand anders. Ook dan zul je je niet heel erg getroffen voelen door deze ellende. Uit deze simpele voorbeelden kun je opmaken dat om je ellendig te voelen, je moet geloven dat de ellende echt plaatsvindt en dat jij er het echte slachtoffer van bent. Deze scheiding van onze ervaring in een echt bestaande ‘ik’ en echt bestaande pijnlijke omstandigheden is de oorzaak van ons lijden. En waar vindt deze scheiding plaats? In onze gedachten!”

Wat is werkelijk waar
Dit bovenstaande stukje heeft me wel een tijd bezig gehouden. Misschien snap jij het onmiddellijk en dan sla je de rest van dit bericht over. Maar ik kwam niet voorbij deze passage. Want in het geval van ziekte voelde ik het toch. Maar de sleutel zat er in dat die werkelijkheid niet onafhankelijk van mij kon bestaan. Dus je logische gedachten kunnen waar zijn en ook niet waar. “Maar als je de mogelijkheid in ogenschouw wilt nemen dat de gedachten over de werkelijkheid en jezelf onjuist zijn – hoe waar ze op dit moment ook lijken – dan moeten ze in dat geval tevens een onderdeel van het probleem zijn. Dan vormen ze een symptoom van je denkverslaving en van de dualistische misvatting. De cruciale vraag is hier dus: ‘Wat is werkelijk waar?’ Met als goede tweede vraag: ‘En hoe kunnen we dat weten?'”

Ik houd het vandaag hierbij om je ook de kans te geven deze woorden helemaal tot je door te laten dringen.

Gedachten niet geloven

De oplossing van het probleem ligt besloten in het probleem zelf; zonder inzicht is het een probleem, met inzicht de oplossing. – Sogyal Rinpoche

Gedachten niet geloven
Van Byron Katie is het volgende verhaal bekend. Ze was jarenlang depressief. Zo depressief dat ze haar bed niet uitkwam. Ze is ook opgenomen geweest. Maar op een dag werd ze wakker op de vloer (in een bed slapen vond ze dat ze niet verdiende) en ineens waren al haar problemen weg. Niets meer over van de depressie of kwellende gedachten. En toen drong het tot haar door dat met haar gedachten ook de problemen gewoon verdwenen waren. Het heeft er toe geleid dat ze zich diezelfde dag nog heeft uitgecheckt uit de instelling waar ze toen verbleef en over haar ontdekking een boek heeft geschreven, Vier vragen, die je leven veranderen, ook wel bekend onder The Work. Dat boek komt nog wel, want de vier vragen zijn inderdaad een goede manier om je uit de beklemming van je gedachten te halen. Maar het gaat in het boek van Jan Geurtz niet om een tijdelijke oplossing van een probleem. Het gaat erom dat je blijvend je houding ten opzichte van je gedachten verandert en de identificatie ermee loslaat.

Welke gedachten geloven we?
“We zijn verslaafd aan denken omdat we geloven dat we met denken onze emotionele problemen moeten oplossen. En dat komt weer doordat we geloven dat onze gedachten over de emotionele problemen en over onszelf als slachtoffer ervan, echt waar zijn. We denken dat ze betrekking hebben op iets wat werkelijk plaatsvindt.”
Hier begint je denken vast al te protesteren. Jan Geurtz geeft ook steeds aan dat je sommige stukken in zijn boek gewoon niet kunt plaatsen met het denken. De tekst wordt daarom steeds onderbroken door korte meditaties en oefeningen. Die kan ik hier natuurlijk niet allemaal gebruiken. Ik ben zelf ook wel een paar keer over deze tekst gestruikeld. Want hoezo is wat ik meemaak niet waar? Ik voel het toch? Eerst een voorbeeld uit het boek.
“Iedereen heeft af en toe weleens de gedachte dat iemand anders iets over je denkt. Je hebt bijvoorbeeld ’s ochtends per ongeluk twee verschillende sokken aangetrokken of een broek met een flinke vlek erop. Zodra je dit in de gaten krijgt als je op je werk of op straat bent, kun je ineens de gedachte krijgen dat als mensen dit zien, ze over jou iets negatiefs zullen denken: Ze zullen me wel een sloddervos vinden, of een dronkaard die met een kater is opgestaan. De gêne hierover voelt soms net zo benauwend als wanneer je werkelijk al uitgelachten of afgewezen zou zijn, terwijl er in werkelijkheid helemaal niets gebeurt. Op zo’n moment ervaar je iets van de suggestie dat je gedachte echt waar is, dat ze verwijst naar een situatie waarin mensen werkelijk iets negatiefs over jou denken. Wat je eigenlijk voelt is natuurlijk je eigen onzekerheid of zelfafwijzing. Die projecteer je via je gedachten op de buitenwereld en dat geeft je ogenschijnlijk een objectieve reden om je onzeker te voelen of je te generen. Dat gevoel wil je natuurlijk graag weer kwijt, dus ga je van alles denken om ervan af te komen: Ach, het valt best wel mee met die vlek, niemand die het ziet. Die sokken lijken eigenlijk best wel op elkaar enzovoort. Maar daardoor blijf je je ongemakkelijk voelen. Pas als je in de drukte van de dag je sokken helemaal vergeet, en er dus niet meer over nadenkt, is het hele probleem verdwenen.
Deze ervaring is een mooi voorbeeld van je denkverslaving; de gedachte creëert in feite zelf het probleem, waar je vervolgens met je denken weer vanaf probeert te komen. Gedachten maken van een problematisch gevoel een echt bestaand probleem: ze projecteren dat gevoel als het ware op het beeldscherm van de werkelijkheid, waardoor je denkt dat het probleem echt bestaat en dat het de oorzaak is van je beknellende gevoel in plaats van het gevolg ervan. ”

Herken je het? Heb je dit weleens ervaren?

Voorbij de apengeest

Als je eerlijk kan kijken naar je eigen leegte, zul je er achter komen dat er geen afhankelijkheid bestaat van wat dan ook – van geen mens, van geen geloof, van geen ervaring, van geen traditie. Dat is dat wat voorbij leegte is, creativiteit – de creativiteit van de werkelijkheid, niet de creativiteit van een talent of vermogen, maar de creativiteit van dat wat voorbij angst is, voorbij eisen, voorbij de trucs van het denken. –
J. Krishnamurti

Vertrouwen, discipline en concentratie
In de, voor dit seizoen, eerste aflevering van zomergasten zag ik Freek de Jonge en zijn kijk op leven en kunst. Voor alles in het leven waren volgens hem 3 pijlers nodig, nl. vertrouwen, discipline en concentratie. Je moet het vertrouwen hebben in jezelf (dat je iets kunt en dat je goed genoeg bent), de discipline kunnen opbrengen om dat dan heel veel en tot in de perfectie te doen en als laatste tijdens het doen volledig geconcentreerd zijn op wat je aan het doen bent. Hij had er erg mooie voorbeelden bij, maar ik denk dan gelijk aan de sprong van Epke Zonderland op de Olympische Spelen. Freek de Jonge pleitte ervoor dat we deze 3 vaardigheden aan kinderen op school meegeven, dan komt de rest vanzelf wel.

En eigenlijk is elke spirituele weg ook van deze richtlijnen voorzien. Je moet volledig op jezelf vertrouwen en weten dat je datgene wat gebeurt aankunt, de discipline opbrengen om te mediteren, in stilte te zijn of te knielen en bidden en je concentreren op wat je doet. Voor dat laatste zijn er bij spirituele praktijken vaak aparte ruimtes of stilteplekken ingericht. Maar uiteindelijk is het de bedoeling dat je je kunt concentreren onder elke omstandigheid. In het geval van een kunstenaar of sporter zijn er heel veel oefen uren in afzondering totdat ze zover zijn dat ze het de hele wereld kunnen tonen.

Wat bij een spirituele weg aanvullend nog belangrijk is, het gaat wel om een koesterende weg, voor jezelf en de mensen om je heen. Ik denk dat alle wegen waardoor je leert dat je specialer bent dan anderen of kunt neerkijken op mensen, die anders zijn, het uitgangspunt hebben gemist. Er zijn al veel te veel oorlogen uit naam van een geloof gevoerd. Eén blik op het journaal en je weet dat dit gegeven helaas nog niet tot iedereen is doorgedrongen.

Meegaan met de stroming
Bij meditatie of stilte, of welke spirituele praktijk is het niet zo dat één keer genoeg is voor de rest van je leven. Ik hoorde een meditatieleraar uitleggen, dat als je een wit laken geel verft en daarna in de zon legt, de kleur voor het grootste gedeelte verdwijnt. Maar zou je het elke dag in een verfbad doen, dan blijft de kleur op een gegeven moment, hoe fel de zon ook is. Hoe vaker je het kunt toepassen, hoe meer je zult merken dat je ineens met de stroom meegaat. Het leven lijkt gemakkelijker te gaan.

Wat zijn de signalen van het meegaan met de stroming volgens Judith Orloff?
– je accepteert het leven zonder innerlijke strijd;
– je spant je in voor wat je wilt, maar vermijdt gespannen, obsessief gedrag;
– je hebt veel energie, voelt je op je gemak bij anderen en jezelf;
– je kunt helemaal opgaan in een activiteit zoals kinderen bij het spelen;
– je bepaalt de timing van situaties en probeert ze niet te forceren;
– je vertrouwt op de energie van het nu.

Herken je dit?

Een spirituele weg vinden

Liefde is de godsdienst, het universum is het boek. – soefi leraar, quote uit “Tien formules voor positieve energie”

Het tweede recept
Vorige week, heb ik net als alle andere Nederlanders de gebeurtenissen rond de vliegramp gevolgd. Ik vind dat deze ramp te groot is om er nu iets zinnigs van te vinden. Ik leef mee met de nabestaanden, maar verder heb ik er nog niets over te zeggen. Dus richt ik me maar weer op de “Tien positieve formules”.

Het tweede recept voor meer positieve energie is: “zoek een koesterende spirituele weg”. Niemand kan voor jou invullen wat bij je past.
Ik zag pas een herhaling van een tv-uitzending van Louis Theroux, die ook op zoek was naar een bijzondere ervaring. Daarvoor zocht hij verschillende goeroes op, o.a. bij de Hare Krishna’s en Swami G. En als laatste onderging hij bij Amma een liefdevolle knuffel en voelde hij dat hij onverklaarbaar geraakt was.
Het kan best ingewikkeld worden het zoeken naar goeroes. Lees anders nog maar eens “12 goeroes, 13 ongelukken“.

Terug naar dit boek, het gaat Judith Orloff niet om welke weg je kiest als die jou maar ondersteunt. “Ik breng je voorbij je kleine zelf, wat de boeddhisten “apengeest” noemen – de kortzichtigheid van onzekerheden en ambities, die negatieve vibraties handhaven – en geef je een groter veld om op te spelen. Een grenzeloze uitgestrektheid omgeeft je nietige identiteit. Daar woont de liefde.” Om dat te bereiken biedt ze oefeningen en 3 minuten meditaties.
En vijf richtlijnen waarmee je kunt vinden wat bij jou past.

Vijf richtsnoeren waarmee je je eigen geest kunt ontdekken.
1. erken dat twijfelen gezond is (als iets goed klinkt, maar het raakt je niet, is het niets voor jou)
2. neem de vrijheid te onderzoeken wat jou beweegt (kijk naar je intuïtieve reactie en niet naar wat anderen doen)
3. wees je bewust van het gevoel van een spirituele verbinding (ga daarheen waar de energie is, je voelt dat in je lichaam)
4. wees je ervan bewust hoe een spirituele verbinding niet voelt (een reactie, die je afstoot, angst)
5. spoel je weerstand weg (stel je wel open, anders kun je er niet mee kennis maken)
Als je het lijstje zo ziet, is het nog wel ingewikkeld. Vooral als we nog helemaal vastzitten in onze apengeest en nog niet zo bij het gevoel kunnen komen.

Bij haar gaat het erom dat je de energie kunt voelen in elke omgeving, dus ook bij een goeroe of kerk. Ik haal er maar uit dat je er met de ratio niet komt. Je ratio maakt je aan het twijfelen, terwijl je intuïtie weet. Je gevoel zegt je precies of het nep is of niet, als je je van je bagage hebt ontdaan. Ga niet zo maar met de eerste de beste goeroe of groepering in zee. Ik word zelf altijd een beetje iebelig als ik de blinde devotie zie van volgers. Ik houd me maar vast aan de woorden van Krishnamurti, die zei dat je nooit je moet aansluiten bij een kerk of andere groepering, want dan houd je op met jouw pad. Of de uitspraak van boeddhisten dat de wijze met zijn vinger wijst naar de maan, maar dat je je niet moet blindstaren op de vinger.

Categorie: Spirituele gezondheid