Categorie: zelfhulp boeken

De relatie met het lichaam

Regel 1: Je krijgt een lichaam. Je kunt ervan houden of er een hekel aan hebben, maar het zal van jou zijn zolang je leven op aarde duurt – Cherie Carter-Scott

Je relatie met jouw lichaam
Het lichaam en jouw relatie ermee zijn belangrijke aanwijzingen, niet alleen bij ziekte. Laten we eerst kijken hoe de relatie was voordat je klachten kreeg. Hoe dacht je over je lichaam. In het algemeen is ons lichaam een grote bron van kritiek. Het wil niet doen of worden wat wij ervan verwachten. Het is te dun/dik/groot/klein, de verhoudingen kloppen niet. Er zit vet op een plaats waar het niet hoort en te weinig waar het wel hoort etc. Dus wees eerlijk hoe dacht en denk jij over je lichaam? Schrijf al je oordelen over je lichaam, wat oké is en wat niet gewoon eens op. Daarna gaan we echt op onderzoek uit.

Neutrale scan van het lichaam
We gaan een neutrale scan maken. Niet alleen waar je last van hebt, maar alles. En zo neutraal mogelijk. Heel zorgvuldig en minutieus ga je de scan maken van het puntje van je tenen tot aan je kruin. Hoe voelen je spieren? Zijn ze ontspannen of voel je op een bepaalde plek spanning? Hoe voelt je hartslag? Rustig en regelmatig? Of gehaast of onregelmatig? Voel je je ademhaling? En waar in je lichaam? Beweegt bij elke ademhaling je buik? Je ribbenkast of je borstkast? En zo ga je verder kennismaken met je lichaam. Hoe voelt het aan en is er een plek waar je bijzondere aandacht nodig is? Doet iets pijn? Of voel je je voeten niet goed? Of voelen je voeten en handen koud aan of juist heel warm? Hoe voelt je huid aan? Droog en geïrriteerd? Of zacht en soepel? Of van alles wat? Kortom je leert je hele lichaam kennen en je hebt er nu geen oordeel over. Hoe voelt het om het zo te bekijken?

Medicijnen

Zonder die pillen had ik hier vandaag niet meer gezeten – Mike Boddé

Op zoek naar de juiste medicatie
In een uitzending van Pauw en Witteman vertelt Mike Boddé over zijn boek “Pil”. In het onderstaande filmpje kun je zijn interview zien.

Zijn boek is een met humor geschreven weergave van zijn zoektocht langs verschillende uiteenlopende therapieën voor de behandeling van zijn depressie. Voor hem eindigt de zoektocht als hij de juiste medicatie heeft gevonden. Hij denkt er niet over om het zonder die pillen te doen, want dan komt onmiddellijk de depressie terug. En dat is een heel logische en begrijpelijke keuze. Het is ook wat ons wordt geleerd. Je hebt iets, gaat naar de dokter. Die schrijft iets voor en klaar. Of als het nog niet klaar is, herhaalt het proces zich. Bovendien vraagt het van ons weinig inspanning. Gewoon op de voorgeschreven tijd een klein pilletje innemen en je kunt verder gaan met je leven. Dan zul je dus wel gek zijn om die medicijnen niet in te nemen. Of zoals iemand het tegen mij zei: “meid, als die pillen werken, dan neem je ze toch. Dan ga je toch niet moeilijk doen.”

Toch verder zoeken?
Dus waarom zou ik moeilijk doen? Ik ben ook niet dol op pijn en ik wilde heel graag kunnen doen wat ik altijd deed. Ik wilde niet beperkt worden door een onwillige knie of moeheid. Dus waarom mijn keuze om de zoektocht niet te laten eindigen bij de medicatie maar verder te willen? Intuitief wist ik dat ik zo niet beter ging worden. Het verhaal van Mike Boddé bevestigde dat de klacht niet over gaat door medicatie. Het symptoom is wel weg maar de oorsprong is niet weggenomen. En dat nam ik bij mezelf ook waar. Ondanks de medicatie voelde ik nog wel iets en mijn oorspronkelijke klachten in de gewrichten werden niet beter. Bij de huisarts vroeg ik een keer wat ik van de medicatie kon verwachten. Zijn antwoord was kort en helder “dat kun je maar beter niet weten”. En gek, maar waar, ik wilde het wel weten. Je kunt eenvoudig googelen op de medicijnnaam of het werkzame ingrediënt. Dan kun je een zelf tot een afgewogen oordeel komen. Maar mijn pleidooi gaat er niet om de medicijnen wel of niet te nemen. Het gaat erom dat je zelf in beweging komt om te zien wat jij kunt doen om beter te worden en het niet bij jarenlange symptoombestrijding laat.