Dialoog met je gezondheid

zomer loesje

Zomer
De zomer is een paar dagen geleden officieel begonnen. Het was nog niet zo te merken. Maar vandaag zal het echt weer warmer en mooier worden is voorspeld. Ik hoor iedereen over vakantieplannen en vooral de wens voor onafgebroken mooi weer. Ik vind een Hollandse kwakkelzomer ook prima, want ik ga meestal pas in september naar een zonnige plek. Dan doe ik genoeg vitamine D op om er in de winter weer tegen te kunnen. Maar ik wens iedereen alvast een hele fijne vakantie!

De dialoog
Voor wie niet op vakantie gaat, ik ga gewoon door met het bespreken van boeken en tips die je kunt proberen om je gezondheid te verbeteren. Ik volg nu een online cursus bij dr Dalhke, die tot het einde van het jaar duurt. Zo tussendoor geef ik vast wel iets door als ik iets belangrijks heb geleerd. Ik heb zijn boek “de zin van ziekzijn” eerder besproken. Ik vind het wel een belangrijk boek. Ik ga het hier niet opnieuw bespreken. Als je er iets over wilt lezen, kijk dan hier. Ik neem nu een ander boek van hem “In dialoog met je gezondheid”. In dit boekje staan korte overdenkingen met steeds een vraag die je jezelf kunt stellen. Hij begint met de stelling dat we allemaal slechts een kant van ons brein gebruiken, de rationele, logische en analytische kant. Maar dat de andere kant van ons brein een waardevolle aanvulling kan geven, zeker bij ziekte. Hij geeft in dit boek een aanzet om bij je intuïtieve, beeldende en voelende kant te komen. De stellingen zijn niet gemakkelijk, maar wel waard om het te proberen.

Bedenk dat je nog steeds als een detective te werk gaat. Je stelt jezelf de vragen en kijkt wat voor jou van toepassing is. Daarbij is het belangrijk dat je niet te rationeel te werk gaat. Je intuïtie kan je veel beter antwoord geven. Dus herhaal de vraag voor jezelf zachtjes en sluit je ogen. Dan is het eerste antwoord dat bij je binnenkomt hetgeen je op dat moment moet weten. Je rationele antwoord heb je meestal al helemaal uitgedacht en via dr. Google uitgezocht. Dat antwoord zoek je nu niet. Dit antwoord is er een die je nog niet eerder hebt gehoord; die je misschien in eerste instantie niet kunt plaatsen. Maar toch is dat het goede antwoord. En daar kun je even bij stilstaan en het gevoel wat dat bij je oproept helemaal tot je door laten dringen. Dan kun je er misschien nog een vraag over stellen, zodat je tot een echte dialoog met je gezondheid komt.

Om de stem van je intuïtie te leren kennen, kun je het beste een wandeling in de natuur maken. Of wat met verf of kleurpotloden spelen of elke dag kort mediteren. Van mediteren zeggen ze dat een kwartier of twintig minuten per dag al veel verschil maken. Behalve als je te druk bent om te mediteren, dan kun je het het beste twee keer zo lang doen. Misschien is de vakantie wel het uitgelezen moment om het eens te proberen. Dan kun je helemaal zelf besluiten waar je je tijd aan besteden wilt.

Lichaamsgerichte therapie

Voelen brengt je dichterbij de waarheid over wie je bent dan denken.

— Eckhart Tolle

Lichaamsgerichte therapie
In een programma van Ik-vertrek of zo zag ik twee mensen die een camping begonnen in Frankrijk. Dat was op zich natuurlijk niet zo raar, maar wel dat ze zich bezig hielden met bio-danza. Ze werden in een fragment van D.WDD getoond als tamelijk freaky, maar in ieder geval lachwekkende bijzonderheden. Terwijl je er volgens de beoefenaren alleen maar gelukkiger van wordt. En wie wil dat nou niet.

Deze methoden zijn voor het rationele brein niet altijd te volgen, maar kunnen wel meteen gevoeld worden.

Een van de eerste boeken die ik over lichaamstherapie en voelen in plaats van denken las, was “De Tijger ontwaakt” van Peter Levine. Het was er nog niet van gekomen om het boek hier te behandelen, omdat ik hem zelf niet heb. Mijn geheugen is niet zo goed dat ik het uit mijn hoofd helemaal kan reproduceren. Ik vond er nu veel informatie over op het internet. Het was voor mij een belangrijk boek om te lezen en heeft me op een spoor gezet om anders naar de lichamelijke klachten te kijken en mee om te gaan. Sommige oefeningen heb ik ook gedaan. Toen ik het net had gelezen heb ik er veel mensen over verteld.

Wat me is bijgebleven is dat hij goed uitlegt hoe iets simpels dat je als kind meemaakt, als een trauma kan worden beleefd en die energie kan vast komen te zitten in je lichaam. Als mens hebben we nl. 3 manieren om met een bedreigende situatie om te gaan, vechten, vluchten of bevriezen. En bij vooral die laatste reactie zouden we net als dieren onszelf weer moeten laten trillen om de energie los te laten. Omdat bij ons vaak het denken overneemt, proberen wij meteen controle te krijgen over dat ongecontroleerde bewegen. En daarmee verstoren we eigenlijk de automatische herstelreactie. Het lichaam “herinnert” zich het trauma en reageert bij een vergelijkbare situatie automatisch, vaak veel erger dan de werkelijke situatie vraagt. De oplossing is dan naar het lichaam te luisteren, in de termen van Levine “somatic experiencing”. Zijn behandelingen pogen de vastgezette energie te ontdooien en zo het trauma op te lossen. Hij stelt nl. dat een trauma een biologische oorzaak heeft en dat veel praten dat niet kan oplossen.

Dus voor iedereen, die ook liever niet wil praten over het verleden, is een lichaamsgerichte therapie misschien de oplossing.

Het verhaal waarin je gelooft

Sometimes the people with the worst past, create the best future. – Umar bin al Khattab (Soms creëren mensen met het slechtste verleden de mooiste toekomst)

Wat is jouw verhaal?

We geloven allemaal dat datgene wat we onszelf vertellen waar is. Het verhaal van een fijne of ongelukkige jeugd, de kansen die je ziet of dat het bij jou juist allemaal niet lukt. En als je dat verhaal lang genoeg voor jezelf herhaalt is het natuurlijk ook waar. Vorige keer schreef ik al dat het uit de weg gaan van het verleden niet helpt om je hiervan los te maken. Maar dat juist het onder ogen zien en een nieuw perspectief aanbrengen kan helpen. Dat kun je je voorstellen zoals je bijvoorbeeld een gebouw waarvan je als kind dacht dat het heel groot was, als volwassene ineens hele normale proporties vind hebben.

Het verhaal van de honden

Of in mijn geval: hoe hele enge en bedreigende honden normale dieren werden. Dit is maar een klein voorbeeld. Maar het werkt in het klein en in het groot min of meer hetzelfde. Ik ga dan uit van een mens met voldoende veerkracht. Het verhaal is als volgt. Ik was ongeveer 3 of 4 jaar. Mijn moeder had me gevraagd om een zakje zwitsal te halen bij een klein winkeltje 2 huizen verder. Die boodschap had ik gedaan en vrolijk huppelend ging ik terug naar huis. Het zakje zwitsal danste vrolijk met me mee. Aan de overkant stonden mensen te praten en ineens kwam er een herdershond op me afgerend. Hij sprong tegen me aan en voor ik wist wat er gebeurde lag ik op de grond. Door mijn gegil en gekrijs ongerust geworden kwam mijn moeder uit huis gelopen en de mensen van de overkant probeerden me ook gerust te stellen. Maar in mijn hoofd had zich de angst voor honden al helemaal vastgezet. Ik was ervan overtuigd dat het de meest gevaarlijke en onberekenbare beesten waren. Dat heeft het fietsen naar school heel lang heel angstig gemaakt. Totdat ik ergens in mijn beter-worden-proces onder hypnose naar die situatie terugging. En toen kon ik zien dat de hond kwispelend op me af kwam om te spelen. Daarna kon ik de angst los laten. Sindsdien zijn ze nog niet mijn beste vrienden, maar zelfs de bakbeesten van mijn zus jagen me geen angst meer aan.

Waarmee ik maar wil zeggen dat ik nog veel langer de angst voor honden had kunnen vasthouden. Dan had ik in alle situaties geprobeerd ze te vermijden. En dan had ik steeds waar ik ook maar heen ging op mijn hoede moeten zijn voor onverwacht te voorschijn komende honden. Door naar de situatie terug te gaan met meer kennis en ervaring dan toen ik zo klein was, kon ik de situatie anders interpreteren en het vanaf dat moment anders doen.

Een nieuw perspectief om je verder te helpen

Hoewel ik nog steeds vind dat je zelf moet kiezen en een psycholoog niet voor iedereen goed voelt, is er wel winst te behalen door een nieuwe zienswijze op een oud verhaal te krijgen. Je hoeft jezelf niet vast te blijven zetten in een eenmaal gevormd verhaal. Als het verhaal heel mooi is, hoef je er niets mee en heb je er ook geen behoefte aan. Maar bijna iedereen heeft wel iets wat een eigen leven is gaan leiden en voor ellende zorgt. Als de ellende je teveel wordt en je eraan toe bent een andere weg in te slaan, ga er dan mee aan de slag. Pak het op jouw manier aan. De manier, die bij je past en waarbij jij je goed voelt.

Een paar suggesties om hier zelf mee aan de slag te gaan.

– Lees het boek “de helende reis” van Brandon Bays en vraag iemand om het script van de fysieke reis met je door te nemen.

– Verdiep je in RET, ontdoe je van het merendeel van de moetens in je leven

– Lees eens iets over de voice dialogue en kijk of dat wat voor je is.

– Lees het boek “de energie van emoties” en doe de ademhalings-oefeningen die daarin staan.

– Of ga in gesprek met je lichaam, bijvoorbeeld aan de hand van het boek “Dialoog met je gezondheid” van dr. R. Dahlke of “Focussen” Eugene Gendlin.

De tijger ontwaakt – Peter Levine, daar zal ik de volgende keer wat meer over zeggen.

Maar de vraag is vooral: ben je eraan toe om je verleden los te laten en zo ja wat past bij jou?

De feiten over geluk

Ik sta op, recht langzaam mijn pijnlijke rug. Dan kijk ik in de spiegel en schrik van wat ik zie. Een uitgeblust lichaam. Toch ben ik het.

Waarom vaar ik altijd blind op anderen en nooit op mezelf?

Waarom leef ik zelf niet zoals de theorieën mij aanraden?

Waarom schenk ik familie en vrienden geen geluk?

Waarom kan ik geen voldoening vinden?

Waarom toon ik nooit mijn ware ik?

Waarom kom ik niet tot actie?

Waarom ben ik zo’n eikel?

Het is tijd om al die gelukslessen zelf toe te passen. – Uit de Geluksprofessor van Patrick van Hees

Road to happiness
De hoofdpersoon van de vorige keer is op zoek naar een toepasbaar geluksmodel. Hij noemt het “Road to happiness” ofwel de weg naar geluk. De feiten over geluk zijn anders dan we misschien in eerste instantie vermoeden. Een misverstand is dat we denken dat veel geld gelukkig maakt. Dat blijkt echter maar 10% te zijn. Als onze basisbehoeften vervuld zijn, dan zorgt extra geld voor maar 10% meer geluk. Dus waarom zijn we allemaal op jacht naar geld en zien dat als ons hoogste doel? We denken dat we met geld meer vrijheid hebben om eigen keuzes te maken, meer tijd beschikbaar om de dingen te doen die we belangrijk vinden. Dat blijkt vaak niet het geval. Waar worden we dan wel gelukkig van?

Volgens de Geluksprofessor wordt “10% van je geluksgevoel door het toeval bepaald. Je omgeving heeft ook invloed: bijvoorbeeld je baan, de plek waar je woont, je maatschappelijke status. Dat soort zaken bepalen bij elkaar 15% van je geluksgevoel. En dat zijn nou net de dingen waar mensen zich zo druk om maken. Je geluksgevoel wordt voor 75% door je levensvaardigheden bepaald. Van de 75% is 30% aangeboren en is 45% daadwerkelijk te beïnvloeden door bepaalde levenskeuzes te maken en jezelf geluksvaardigheden aan te leren.”

Geluksvaardigheden kun je leren
Dat is pas goed nieuws;  bijna de helft van hoe gelukkig we zijn kunnen we ons eigen maken en is niet afhankelijk van je omstandigheden. Zo kun je ook verklaren dat sommige mensen heel ziek zijn en toch gelukkig zijn. Ik zag een tijdje terug een klein stukje van een interview dat Mark Bos vlak voor zijn dood gaf in R.TL late night. Toen hem gevraagd werd wat je kunt zeggen tegen iemand waarvan je weet dat hij binnenkort overlijdt, gaf hij als voorbeeld “je kunt vragen of hij gelukkig is”. Dus toen hem daarna gevraagd werd “ben je gelukkig?” antwoorde hij zonder aarzeling “Ja”. Dat is wel moeilijk voor te stellen, maar als het geluksmodel klopt, toch waarschijnlijk.
geluksprogramma

Het geluksmodel begint met “Geluk is een richting, geen punt”. De richting bepaal je zelf door drie wegwijzers:

– (reis-)doelen, die bij je passen, zgn. intrinsieke doelen, en alleen voor jou zijn. De weg zelf geeft meer voldoening dan het bereiken van het doel. Een mooi doel kan daarom zijn om jezelf te ontdekken, om altijd vragen te blijven stellen.

– mensen, liefde of verbinding, reisgenoten, passanten of tegenstanders. In elk contact met een ander kun je liefde leggen. Koester de relaties die je hebt, wees open en vriendelijk tegen iedereen, die je ontmoet.

– oplaadpunten; niet roken, matig alcoholgebruik, beweging, voeding en ontspanning.

Dan zijn er nog drie steunpunten, die deze wegwijzers versterken.
– Afwisseling
– Genieten
– Humor

Als je zin hebt, ga je aan de slag om deze vaardigheden eigen te maken. Ik vond ook nog verschillende opties bij geluksexperts, maar ik heb gekozen voor de geluksroute. Deze wordt in verschillende steden georganiseerd. Ik heb een voorbeeld genomen van de route in Den Haag van vorig jaar. Wie weet wordt het binnenkort ook bij jou in de buurt georganiseerd.

Gezondheidsgeheim

afbeelding gevonden op http://www.speelsekunst.nl/vriendschap-spreuken/
afbeelding gevonden op http://www.speelsekunst.nl/vriendschap-spreuken/

Gezondheidsgeheim 8, vrienden
Het voorbeeld voor dit gezondheidsgeheim is Sydney Kling. “Ze gelooft dat haar uitgebreide netwerk van vrienden en kennissen haar gezond hield tijdens verschillende banen op uiteenlopende plekken. ….Tijdens haar studie moest Sydney zich in de erfelijkheidsleer verdiepen en ze vermoedt dat haar natuurlijke weerstand dik in orde is, maar ze vraagt zich ook af of ze misschien een sociabiliteitsgen bezit. Sociabel gedrag voedt je zelfrespect, denkt ze, en dat versterkt het immuunsysteem.”

De feiten over vrienden
Geen vrienden kunnen vinden is onderwerp van een uitgebreid onderzoek en er zijn allerlei verklaringen voor aangedragen. “De Amerikaanse stadssocioloog Ray Oldenburg onderscheidt drie plekken die de belangrijkste rol in ons leven spelen. Ten eerste is ’thuis’. In ons huis zoeken we beschutting tegen de buitenwereld en ’thuis’ isoleert ons in plaats van te binden. Ten tweede ‘werk’. Op ons werk ontmoeten we wel veel mensen maar maken we weinig vrienden, omdat iedereen elders woont – en na het werk naar huis vertrekt. Bovendien belemmert onze werksituatie vrijelijke omgang met anderen. Ten derde de ‘informele publieke ruimte’. … In Amerika ontbeert een plek als kroeg of dergelijke, al krijgt het internet daar steeds meer de functie van virtuele kroeg. Uit onderzoek blijkt echter dat face-to-facevriendschappen hechter zijn dan virtuele omdat het toetsenbord intimiteit en wederzijds vertrouwen in de weg staan.”
Verder blijkt ook uit onderzoeken dat mensen die zich gesteund weten door familie en vrienden over een sterker immuunsysteem beschikken en minder vatbaar voor infectieziekten zijn.

Foute vrienden
Je moeder heeft je er waarschijnlijk ook voor gewaarschuwd, maar er bestaan ook foute vrienden. En vrienden beïnvloeden elkaar sterker dan eerder werd gedacht. Zo werd vastgesteld dat als iemand zwaarlijvig werd, zijn of haar vrienden een 57% grotere kans hadden om ook dik te worden. En de omgang met rokers verleidde niet-rokers om ook te gaan paffen, terwijl iemand die gelukkige mensen om zich heen heeft zelf ook een grotere kans heeft gelukkig te zijn.

Vind de juiste vrienden
Dus is het belangrijk om vrienden te vinden. Faceboek etc. lijken het gemakkelijker te maken, maar gemiddeld hebben mensen maar 5 echte vrienden, hoeveel online vrienden er ook zijn. Hier wat tips van Tim Sanders, auteur.

1. Ga uit van je huidige situatie. Knoop de eerstkomende weken minstens twee gesprekjes aan met mensen die je daar nog niet kent.
2. Luister meer dan je praat en toon oprechte belangstelling.
3. Praat over liefhebberijen; daar kun je eerder contact over maken.
4. Bied hulp aan, vooral als anderen er om vragen.
5. Neem gevoelens van anderen serieus.
6. Houd contact en laat het niet verwateren.
7. Klaag met mate.

Bron: Geheimen van mensen die nooit ziek zijn – Gene Stone

Of beantwoord de vraag van dr. Phil. Hoe leuk ben jij om mee om te gaan? Want volgens mij moet je een goede vriend zijn voordat je andere kunt vinden. Wat denk jij?

Hulp bij emotionele volwassenheid

The curious paradox is that when I accept myself just as I am, then I can change. – Carl Rogers
(de wonderlijke paradox is dat wanneer ik mijzelf accepteer zoals ik ben, ik kan veranderen.)

Veranderen door acceptatie
De vorige keer bleek in het voorbeeld van de bavianenkolonie dat systemen in staat zijn tot verandering. Als het moet komen er andere kwaliteiten aan bod. Dat is vaak bij ziekte ook zo. Veel mensen die een levensbedreigende ziekte hebben vinden een nieuwe waardering voor hun leven en ontdekken andere talenten in zichzelf. Het kan wel even duren en de overgangsperiode kan ingewikkeld zijn, maar uiteindelijk bereikt iedereen een nieuw evenwicht.
Maar goed hoe kom je daar dan? Want de theorie is mooi, maar hoe wordt het toepasbaar.
Natuurlijk vond ik daar een mooi boekje over, “Eerste hulp bij onvolwassenheid” van Hans Laurentius. Je kunt het zelfs gratis downloaden. Dus niets hoeft je nog te weerhouden.

De eerste stap naar volwassenheid is wat Hans Laurentius betreft ophouden met weerstand bieden tegen wat is. Volledig ont-moeten van emoties zorgt voor bevrijding. Daarbij geeft hij in dit kleine boekje stappen hoe je kunt leren iets wat binnenin je is volledig te voelen en te accepteren. Maar ook hier hoeft er niets. Je kunt ook gewoon “een kleuter blijven in een volwassen lichaam”.

Totale verandering

Een oude boom die valt, kraakt geweldig. Een woud dat groeit, groeit geruisloos. – Congolees gezegde

Overgangssituatie
De vorige keer schreef ik al dat er nu veel tegelijk verandert. We lijken ons te bevinden in een overgangssituatie. De ontwikkelingen gaan snel en we lijken er weinig sturing aan te kunnen geven. We weten nog niet hoe het nieuwe eruit ziet, maar de signalen wijzen op een totale verandering. Is dat erg? Of is onze huidige samenleving het beste wat we kunnen bedenken? Of kan het beter? Op TED zag ik een pleidooi om opnieuw over het kapitalisme na te denken. Want als de rechtvaardigheid uit het (bedrijfs-) systeem verdwijnt moet het systeem wel instorten. Als bedrijven alleen worden beoordeeld op hun winstgevendheid en de menselijke maat verdwijnt, verdwijnt ook het bestaansrecht voor die bedrijven. Klik hier voor de hele talk. Als het systeem verandert, ontdekken we wellicht kwaliteiten en talenten die nu niet naar voren komen.

De bavianenkolonie

Ik vond een mooi voorbeeld van onvermoede talenten en kracht bij verandering in het boek “Van ziek zijn word je wijzer”, genaamd de bavianenkolonie.

“Op een keer ontdekte een kolonie bavianen een voedselopslagplaats met een grote voorraad vlees. De sterkste, meest bazige dieren van de groep stortten zich op het onverwachte feestmaal en verorberden in een mum van tijd al het vlees, zonder iets over te laten voor de zwakkere bavianen, veelal wijfjes en hun kinderen. Maar het vlees was bedorven. En in korte tijd kwamen alle leiders (de mannetjes) van de bavianenkolonie om het leven.

Toen speelde zich iets wonderbaarlijks af. De overgebleven bavianen ontwikkelden plotseling totaal nieuwe samenlevingsnormen die veel meer gebaseerd waren op andere gewoontes dan voorheen. In enkele jaren verdwenen alle stresssymptomen bij de dieren die zich tot dan altijd hadden moeten schikken naar de eisen en verlangens van de ‘leiders’. De agressiviteit tegenover zwakke dieren maakte plaats voor samenwerkingsverbanden die vroeger ondenkbaar en onmogelijk zouden zijn geweest. …. Vroeger brachten de sterkste bavianen hun dagen door met lastigvallen en zelfs folteren van de zwakke broertjes in de kolonie. Nu bleken de overgebleven dieren plotseling toch over het nodige genetische materiaal te beschikken om deze wonderlijke transformatie tot stand te brengen en hun bestaan helemaal anders in te richten.”

En als dieren dat kunnen, dan kunnen wij dat toch zeker ook wel?

Vind je het hoopgevend dat transformatie mogelijk is of boezemt het je vooral angst in?

Veranderingen in en om ons heen

In iedere persoon schuilt een dokter. Je moet hem alleen wat behulpzaam zijn. – Hippocrates

Integrale gezondheidszorg

In het boek “Van ziekzijn word je wijzer” wordt een integrale aanpak van ziekte bepleit. Op de vraag of genezing nu meer van buitenaf of van binnenuit komt halen zij bovenstaande quote aan en merken op dat het allebei is.

“De patiënten onder u weten het al langer; de resultaten en vele weldaden die de reguliere gezondheidszorg heeft gebracht staan buiten kijf. Even onomstreden zijn sinds kort de invloed van aandachtstraining en het effect van gedachten en gevoelens op onze geestelijke en lichamelijke gezondheid in het algemeen en op de herstelperiode na een ziekte in het bijzonder.”

Elke zieke heeft baat bij zelf regie voeren en bewust worden wat de ziekte hem wil zeggen. En weer helder kijgen wat voor jou belangrijk is. Wat is het waard om je tijd en aandacht aan te geven. In eerste instantie aan jezelf, denk ik. Want de ziekte maakt duidelijk dat je jezelf lange tijd hebt verwaarloosd. Maar dan wat wil je in dit leven? Wat wil je betekenen? En kan dat in de samenleving waarin wij nu leven?

Ziekte heeft ook een maatschappelijke dimensie. We leven in een tijd van grote veranderingen en zijn de financiële crisis nog niet helemaal te boven. De geluiden over de economie klinken velen goed in de oren, maar persoonlijk merken ze er nog niets van. Al deze problemen “verzieken niet alleen de samenleving, maar ook de mensen. Hoewel we het natuurlijk ook allemaal een beetje aan onszelf te wijten hebben. … Ook wij zijn misschien niet zo wijs geweest in het afsluiten van leningen, het absoluut willen aanschaffen en in het nemen van risico’s. … Blinde gewoontes en structuren hebben de moderne mens (en dat zijn niet alleen anderen) op een verkeerd spoor gezet, om niet te zeggen vastgezet. En alles wat stagneert wordt ziek. Wat niet vloeit, verhardt. Open systemen blijven bestaan, gesloten systemen raken in conflict of sterven af. Dit geldt voor onze geestelijke en lichamelijke gezondheid, voor de economie en voor andere maatschappelijke sectoren.”

Deze constatering maakt het nog niet eenvoudiger om met ziekte om te gaan. Maar als je het goed tot je door laat dringen, heb je ook handvatten om je leven anders in te richten en daarmee je ziekte te genezen. We staan in constante wisselwerking met onze omgeving. Maar als we ons bewustzijn vergroten en weer duidelijk krijgen wat we willen, dan kunnen we veranderingen aanbrengen. We hoeven nl. niet klakkeloos mee te gaan met wat “zij” doen. We weten niet eens wie “zij” zijn.

Ik zeg er uit eigen ervaring bij dat het niet gemakkelijk is. Ten eerste kon ik me helemaal niet voorstellen hoe dat andere er uit zou zien. Je gaat op weg zonder te weten waarnaar toe. Ten tweede waren gewoontes hardnekkig. Goede voornemens zijn heel vaak gesneuveld. Maar als je kleine stapjes neemt, kun je toch veel bereiken. Ten derde kun je de weerstand in jezelf beter niet onderschatten. Heel je systeem lijkt het oude te willen behouden. Vooral omdat de nieuwe situatie nog niet echt in zicht is. Het lijkt dan een soort lijfsbehoud om het oude vast te houden. Als laatste duurt het even voordat je de stem van je intuïtie weer kunt horen en ernaar kunt luisteren.
Ook al ben ik er nog niet, ik merk wel dat het me wat oplevert door het toch te doen.

Durf je het aan om een verandering door te voeren?

Nog wat meer over een ongemakkelijke waarheid

 

De waarheid is nooit precies zoals je denkt dat hij zou zijn. – Johan Cruyff

 

Ongemakkelijke waarheid

Wat we meemaken heeft gevolgen voor ons welbevinden. Aangename ervaringen en goed kunnen omgaan met tegenslag heeft een positieve weerslag op ons. Als we niet leren omgaan met tegenslag en het negatieve vasthouden ervaren we daarvan ook negatieve gevolgen in ons fysieke lichaam of psyche. Deze ongemakkelijke waarheid belichtte dr. Nadine Burke in de vorige post. En ook merkte zij op dat er niet meteen heel veel mensen warm liepen voor haar boodschap. Het is een ongemakkelijke waarheid, die we liever niet onder ogen zien. Net als bij de boodschap van Al Gore een paar jaar geleden, gaan we de boodschap liever aanvechten, alternatieve verklaringen zoeken of negeren. Je kunt voor elk bewijs natuurlijk ook wel het tegenovergestelde vinden. Dus als je er nog niet aan toe bent, dan doe je er ook nu niets mee. Maar ik vind het wel tijd voor een herhaling en natuurlijk een stukje nieuw.

Herhaling

In het begin van dit blog schreef ik al over het boek “De zin van ziekte” van Ruediger Dahlke en Thorwald Detlefsen. Na het zien van de talk van dr. Burke moest ik weer aan dit boek denken. Ik weet dat de schrijvers het boek zelf al als ongemakkelijk maar noodzakelijk omschreven. Iets wat mensen liever niet zouden willen lezen. Maar wat zij toch te belangrijk vonden om niet op te schrijven. In het eerste deel van dat boek beschrijven zij de wetmatigheden van het leven, zodat je kunt begrijpen wat je ziekte veroorzaakt en wat je zelf kunt doen om daar verandering in aan te brengen. In het tweede deel van het boek beschrijven zij aandoeningen en hun achtergrond. Daarmee kun je je voordeel doen als je zelf niet weet wat de klacht je wil zeggen.

Het nieuwe

Het nieuws is dat dr. Dahlke nu een cursus geeft in het Engels en online, om jezelf of anderen op weg te helpen naar genezing. Ik las erover en dacht gelijk dat ga ik doen. Maar bij goed kijken, zag ik dat de prijs wat aan de hoge kant is voor mij op dit moment. Maar wie er wel zijn voordeel mee wil doen, klik hier (ik heb geen aandelen of andere belangen).

Voor wie wel meer van dr. Dahlke wil zien, zonder meteen een intensieve cursus te volgen is er ook veel informatie op youtube. Ik vond deze serie opnames (ik heb alleen de eerste ingevoegd), van vorig jaar op het congres Medicijn en bewustzijn. Als je even je best doet, is het met school-Duits goed te volgen. Het boek dat hij bespreekt “Buch der Widerstände” is nog niet in het Nederlands vertaald en Duits lezen vind ik nog iets te ingewikkeld. Wie weet komt het over een tijdje.

 

 

Fluitend door het leven

 

Nothing positive comes from being negative all the time. Change your attitude – unknown (Niets positiefs komt van de hele tijd negatief zijn. Verander je houding.)

Niks: ik ben nu eenmaal zo

Hoewel het zonnige weer even is vertrokken, blijft mijn stemming nog even bij dat lente-gevoel. Voor vandaag het boek “Fluitend door het leven” met als ondertitel: Niks ‘ik ben nu eenmaal zo’. Verander!

Van alle boeken die ik over dit onderwerp heb gelezen is dit inderdaad de luchtigere variant. De schrijver ervan woont inmiddels in Spanje. En hoewel natuurlijk een vooroordeel denk ik dat je daar gemakkelijker fluitend door het leven kan gaan. In dit boek worden 32 adviezen gegeven om te veranderen.

Niets wat je denkt staat vast, want wat je denkt heb je ook maar een keer voor waar aangenomen en dat hoeft het niet te zijn. Wat we waarnemen is meestal niet objectief en ons geheugen is dat ook niet.  Alles wat je aan hebt genomen of over jezelf bent gaan geloven, kun je veranderen. Onze opvoeding kan ons geholpen hebben of niet, op een bepaalde leeftijd kun je zelf beslissen wat je er nog van mee wilt nemen. Je kunt zelfs over je angst voor spinnen heen komen of leren houden van een hond. Tenminste dat beweert de schrijver van dit boek, Ben Bouter.

Wat die hond betreft heb ik dat nog niet ondervonden. Ik ben, toen ik heel klein was en vrolijk zingend met een zakje zwaaiend naar huis liep, omver gelopen door een herdershond, die groter was dan ik toen. Ik heb volgens mijn moeder de hele straat bij elkaar gegild, terwijl de hond alleen wilde spelen. Dat heeft jarenlang een enorme angst voor honden opgeleverd. Nu hebben veel mensen in mijn omgeving een hond. En die honden gaan altijd naar mij toe. Liggen aan mijn voeten of gaan braaf zitten wachten naast me. Dat vind ik nu allemaal prima. Maar echt houden van is nog een stap te ver.

Goed, dit boek bestaat uit 2 delen. Het eerste deel behandelt de theorieën over gedrag. Waarom een conflict tussen weten/denken, voelen en handelen kan ontstaan. Waarom soms de wil en soms het gevoel wint. Dat zelfbeheersing een groot goed is en dat je daarmee veel in het leven kunt bereiken. Dat je je emoties beter kunt leren begrijpen en kunt veranderen. En al deze onderwerpen worden in vogelvlucht behandeld. Niets mis mee, een prima eerste introductie en luchtig geschreven.

Wees niet bang voor krokodillen

Ik neem voor vandaag één advies als voorbeeld. Advies 16, wees niet bang voor krokodillen. Gewoon omdat deze titel me intrigeerde. Het begint met ‘Hoe gaat het?’ ‘Nou eerlijk gezegd niet best. Nog drie dagen en dan zit de vakantie er al weer op!’

Het gaat om mensen die op de mooiste momenten aan iets moeilijks denken. Hoe fijn het moment, de omgeving, het gezelschap, zij kunnen alleen denken aan wat er nog aan problemen ligt, een berg afwas, werk wat niet leuk is of ….. Het maakt eigenlijk niet uit. Maar in ieder geval kunnen ze zich niet volledig overgeven aan dit moment.

Ik ken ook iemand die als hij uit zijn werk kwam tig keer oh boy, oh boy bleef zuchten omdat hij het zo zwaar had op zijn werk. Voor zijn gezin maakte dat de avond er niet gezelliger op. Maar toen hij zijn werk kwijt raakte door een reorganisatie bleef hij oh boy, oh boy zuchten. Nu omdat hij geen werk had en zijn sollicitaties nog niets opleverden. Ik was na mijn werk altijd in stilte de dag aan het herkauwen. Niet zo hoorbaar, maar ook niet gezellig om tegen iemand te praten, die met haar gedachten ergens anders is.

De vraag die de schrijver van dit boek stelt is: “Waarom zou je de trieste ervaringen van gisteren en mogelijke problemen van morgen nu al op je schouders nemen? Worden de problemen daar kleiner van? Als dat zo is, prima. Als je nu iets kunt doen aan de zorgen van morgen heeft het zin.” Maar veel vaker worden de problemen groter en kun je niet genieten van het huidige moment. Zijn twee oplossingen: Leef nu en doe iets concreets met je bezorgdheid. Natuurlijk wel met wat toelichting, maar daarvoor moet je het boek zelf maar lezen. Elk advies wordt vergezeld van een doe-het-zelf-pagina.