Affirmaties

Hoe meer inzicht, des te mooier het uitzicht.

Kiezen voor steunende gedachten
Zoals ik de vorige keer al zei, is Louise Hay bekend geworden door haar nadruk op het kiezen van steunende gedachten ofwel affirmaties. Als je je gedachten verandert, zal de wereld om je heen ook veranderen. Een positieve affirmatie ziet ze als het planten van een zaadje. En dan voeg ik er aan toe, dat doe je dus niet in een overwoekerde tuin. Maar daar ga je pas toe over als je weet wat er in je tuin staat en er ruimte voor is. Dan nog heeft het zaadje je aandacht en zorg nodig. Want het onkruid is altijd sneller terug dan dat je gewenste plant opkomt. In je hoofd is het ook zo. Als het helemaal vol zit van alles wat je al sinds je jeugd herhaalt, dan is er niet zo veel ruimte om te oefenen met nieuwe gedachten. En als je er al aan denkt, wordt het heel snel overstemd door de bekende geluiden. Dan krijg je een soort welles-nietes spelletje en raak je in de war. Of dan zeg je: “Die affirmaties werken bij mij niet”. Wat uiteraard weer een affirmatie is 🙂 .

Negatieve gedachten zijn ook affirmaties
Volgens Louise Hay is het niets bijzonders om met affirmaties te werken. Zij ziet de gedachten, die je voor jezelf steeds herhaalt, ook als affirmaties. Dus iedere keer dat je klaagt, piekert, je zorgen maakt, bevestig je tegen je omgeving dat je die uitkomst wilt. En dan moet je ook nog weten dat het universum het woordje “niet” niet kent. Hoe zo is dat belangrijk? Gewoon omdat we vaak onze wensen niet formuleren, maar eerder iets wat we willen vermijden. Bijvoorbeeld: ik hoop dat ik niet ziek wordt, mijn baan niet verlies, dat mijn partner me niet verlaat, dat de kinderen niets overkomt etc. Eigenlijk wens je dan dat dat juist wel gebeurt. Dat is je bedoeling niet, maar dat is wat er gebeurt. Keer op keer waarschuwt Louise Hay ervoor dat onze gedachten en woorden kracht hebben en dat het uitmaakt waaraan we de meeste tijd denken. Je kunt heel snel je woordkeus veranderen als je je bewust bent van wat je wilt. Formuleer dus wat je wenst en niet wat je wilt vermijden. Want net als Marinus Knoope zei over de creatiespiraal, het werkt net zo goed met een zorg als een wens en in beide gevallen zou je jezelf moeten feliciteren met de uitkomst. Begin pas aan het veranderen van gedachten (en gevoel) als je eerst hebt onderkend welke gedachten automatisch op de achtergrond spelen en je die van de magische formule hebt ontdaan. Want anders is het net als onkruid, het komt razendsnel weer terug en je zaadje maakt geen schijn van kans.

Leer van jezelf te houden
Als wondermiddel voor een veelheid aan problemen schrijft zij de spiegel-oefening voor. Die gaat als volgt: pak een kleine spiegel, kijk in je ogen, zeg hardop je naam en “ik houd van je en accepteer je precies zoals je bent”. Volgens haar is dit voor veel mensen een moeilijke oefening omdat ze al jaren voor de spiegel zichzelf bekritiseren. Als je het durft, doe je de oefening alleen of met begeleiding. De kracht zit in de herhaling. Je kunt ook “Ik hou van mij” van Harry Jekkers elke dag zingen.

Je leven helen

Leef vandaag, morgen kan alles anders zijn

Je leven helen
Ik wil de draad weer oppakken en verder gaan met hoe je je leven kunt helen. En wie kan ik daar beter over aan het woord laten dan Louise L. Hay, die heel veel heeft geschreven o.a. “Je kunt je leven helen”. Ze houdt zich al 30 jaar bezig met gezondheid en je beste leven leiden. Ze is vooral bekend geworden door haar overtuiging dat affirmaties je leven kunnen veranderen. Heeft inmiddels een heel imperium met een drukkerij en evenementenorganisatie. Je kunt veel informatie vinden op de site http://www.hayhouse.com. Ze bieden ook regelmatig gratis webinars aan.

Ons denken wordt weerspiegeld in onze omgeving
Goed, nu over het boek “Je kunt je leven helen”. Ze gelooft dat wij onze gedachten kiezen en dat wat we denken weerspiegeld wordt in en om ons heen. We hebben de neiging om het emotionele patroon van onze thuissituatie te herhalen. Dat moeten we onszelf vergeven. Alle ongemak, in het Engels dis-ease (betekent ook ziekte), komt voort uit een staat van niet vergeven. Vasthouden aan kritiseren, schuld, angst en wrok veroorzaken heel veel problemen. In haar ogen moet je al deze gevoelens opsporen en ze loslaten door jezelf te vergeven. Je kunt volgens haar het beste alle “zou moeten”, “hoort zo” uit je systeem bannen en vervangen door “kunnen”. Want het “moeten’ maakt dat je fouten maakt of zult maken. Er is dan een standaard (het moet precies zo), die anders is dan wat jij doet. En dat helpt je niet.

Loslaten ondermijnende gedachten en emoties
Ook zij legt dus de nadruk op het opsporen van gedachten en emoties, die je niet steunen. Want uiteindelijk begint het met een gedachte en een gedachte kun je veranderen. Maar je moet je wel eerst bewust worden van ondermijnende gedachten en overtuigingen. Zo stelt zij bijv. dat zelfkritiek de plank misslaat. Zie jezelf als een 3-jarige die boos of bang is, zou je die op zijn kop zitten en steeds zeggen dat hij niet moet zeuren, stom is, ook niks kan, moet ophouden met huilen, aanstellen of zo. Zo doe je wel tegen jezelf als jezelf bekritiseert. Haar advies: wees vriendelijk tegen jezelf, accepteer wat je voelt, besef dat je troost nodig hebt of steun en dat schelden of negeren echt niet helpt. Geef jezelf wat je misschien vroeger niet hebt gekregen. Wees bereid oude patronen los te laten. Wat het moeilijkst voor je is om los te laten, is datgene wat je het meest nodig hebt. Het bereid zijn alleen is een grote stap, maar dan is er weerstand. Het toont zich bijna meteen. Ik heb een paar voorbeelden uit het boek opgenomen.

Vormen van weerstand tegen loslaten:

  • non-verbaal; het onderwerp veranderen, te laat komen, uitstellen, eten, drinken of roken
  • veronderstellingen; het zou niet zo veel uitmaken, ik zou mijn hele persoonlijkheid moeten veranderen, niemand anders doet het
  • overtuigingen; het klopt niet, het is teveel werk, het is te duur, het duurt te lang, ik ben niet zo’n persoon
  • zij; dit is niet de juiste omgeving, ik kan niet vrij nemen van mijn werk, zij moeten eerst veranderen, ik wil niemand pijn doen
  • beperkende gedachten over onszelf; ik ben: te oud/te jong/te dik/te dun/te lui/te sterk/te zwak/te slim/te dom enz.
  • uitstel tactieken; ik doe het zo, ik heb nu geen tijd, ik heb het nu te druk, zo gauw ik … gedaan heb
  • ontkenning; er is niets mis met mij, ik kan er niets aan doen, als ik het negeer gaat het misschien vanzelf wel weg
  • angst; ik ben er nog niet klaar voor, ik zou kunnen falen, zij kunnen mij afwijzen
  • ongeduld; als het niet meteen resultaat geeft, dan werkt het niet bij mij
  • Wordt vervolgd.