Tag: voedingsadviezen bij ziekte

Emotie eten?

Je leven begint, waar je comfortzone eindigt.

Functie van eten
Eten dient lang niet alleen om het lichaam van energie te voorzien. Eten kan bijvoorbeeld troosten, gezelligheid bieden, verveling verdrijven en je ongevoelig maken voor ongewenste gevoelens. En dat alles bij elkaar leidt inmiddels tot een wereldwijd probleem van welvaartsziekten.

Voorbeeld uit het programma Obese
Ik kijk af en toe naar het programma Obese. De laatste keer zag ik een jonge vrouw van 27, Nyla. Ze woog bijna 200 kilo. Zij kon in het begin van het programma in een restaurant doodleuk 5 kilo rivierkreeftjes bestellen. En ze at ze ook allemaal op!! Daar moet je natuurlijk wel voor in Amerika zijn, want hier kennen we zulke porties nog niet. Maar goed, ze had hulp gevraagd en in de vorm van het programma en Chris, de trainer, gekregen. Vanaf dat moment begon haar verzet. Tegen de verandering, tegen het loslaten van het vertrouwde, tegen het loslaten van haar eigen comfortzone. In die zin liet zij zien waar iedereen tegen vecht als er onverwachte of zelfs verwachte uitdagingen op zijn of haar pad komen. Op een bepaalde manier saboteerde zij haar eigen vooruitgang. Als ze met dat feit in de vorm van een pizzadoos werd geconfronteerd, riep ze vertwijfeld uit: maar ik weet het nu niet, ik mag niets, ik heb niets wat ik kende. Wat moet ik doen? Het was inderdaad afgelopen met totaal murw eten, ongelimiteerd volstoppen en dus ging ze meer voelen. Gevoelens, waarvan ze wel wist dat ze had, maar al heel lang op een negatieve manier bij haar leven vond horen. Zij liet voor mij goed zien hoe moeilijk het is de controle los te laten en toe te laten ongemakkelijk te zijn. Ze zei aan het begin dat ze er alles aan wilde doen om het gewicht te verkiezen. Aan het eind gaf ze commentaar op haar uitspraken van het begin door te stellen dat “zij (haar ik van een jaar eerder) geen idee had waar ze over sprak”.

Anders doen dan je deed
Ik denk dat dat voor iedereen geldt die met zijn uitdagingen aan de slag gaat. Je weet niet wat je ervoor moet doen en hoe je soms moet worstelen om weer boven te komen. Als je ervoor staat kun je alleen maar doen wat je op dat moment kan. Hopelijk wordt je uitgedaagd en begeleid om net een stapje verder te gaan. Want alleen maar houden wat je hebt, kan geen verandering teweeg brengen. Dan krijg je ook wat je altijd kreeg. Het moeilijke is dat je moet loslaten voordat je weet wat het nieuwe is. Want hoe weet je dan of je op de juiste weg bent? Het gaat altijd over meer dan je oorspronkelijke probleem. Er verandert dus ook veel meer dan in dit geval het voedingspatroon.
Wat betekent eten voor jou? Heb jij moeite hebt met minderen van bepaalde voedingsmiddelen? Hoort eten bij een bepaalde gelegenheid? Bij een bepaald gevoel? Een gewoonte? Wat denk je dat er gebeurt als je met die gewoonte zou stoppen?

Voedingsadviezen bij ziekte

Wil je patiënt zijn of leerling – drs J.R. Tisscher, reumatloog

Voedseladviezen bij reuma
Voor de invloed van voeding op reumatische klachten zijn er heel veel adviezen te vinden. En hele tegenstrijdige. Net als bij de diëten om af te vallen, gaan ze ook allemaal van verschillende theorieën uit. Bovenstaande quote vond ik op de website van drs Tisscher. Hij stelt dat reguliere behandeling slechts een gering percentage patiënten daadwerkelijk helpt. En dat de klachten door voedingsadvies veel gerichter zijn aan te pakken. Maar iedereen heeft de keus. Als ze patiënt willen zijn, gebruikt hij alleen wat hij op de universiteit heeft geleerd. En als iemand leerling wil zijn, dan kijken ze samen waar mogelijke oplossingen zijn. Zie verder op http://poly-artrose.nl/artikelen/voeding/reuma-is-vooral-een-voedingsprobleem/. Dat vind ik wel een mooie benadering.

Boosdoeners in voedsel
De eerste categorie boosdoeners zijn volgens veel diëten suiker en wit meel. Suikers zijn voor het lichaam niet nodig zijn en zorgen alleen maar voor een snelle afgifte van energie en daarna meteen voor een daling in de energie (bloedsuikerspiegel). Bovendien zouden suikers ook verantwoordelijk zijn voor ontstekingsreacties in het lichaam. Dus voor mensen met chronische ontstekingen waard om goed te bekijken. Een tweede categorie (maar hierover bestaat geen consensus) zijn eiwitten en vooral uit dierlijke producten. Reumatologen raden meestal rood vlees af. En inmiddels wordt ook melk onderzocht op effecten op reumapatiënten. Op zich is reuma natuurlijk een eiwit-probleem. De eiwitten zijn de informatiedragers in het lichaam en die dragen steeds de boodschap gevaar, dus ontsteking, met zich mee. En door het defect houden ze daar niet meer mee op. In een gezonde situatie gebeurt dat wel. Dus op zich dat eiwitten worden onderzocht lijkt me niet raar.
De derde categorie zijn E-nummers, bewerkte voedingsstoffen, kunstmatige suikers en kleurstoffen, gehydrogeneerde vetten en fructose-glucosestroop. Allemaal producten die voor fabrikanten aantrekkelijk zijn om in producten te stoppen om ze langer houdbaar te maken en/of goedkoop zijn. Maar waar eigenlijk geen consument om vraagt of weet wat het in het lichaam doet. Deze categorie lijkt me ook logisch om kritisch te bekijken als het lichaam helemaal uit balans is.
Voor alles geldt probeer het een tijd uit en benader het zo wetenschappelijk mogelijk. Probeer niet alles tegelijk. En als je niet weet waar te beginnen zoek hulp. Er is een blog `Doel: Genezen van reuma` waar tips en adviezen worden gegeven. Typ de zoektermen “voedingsadviezen bij reuma” en je kunt kiezen uit een lijst met mogelijkheden.

Voeding

024Voeding is je medicijn – Hippocrates

Voedsel als bron van energie
Het lichaam reageert op wat er om ons heen gebeurt, maar natuurlijk ook op wat het te verwerken krijgt. Ons lichaam is een kleine chemische fabriek, waarbij verschillende processen gelijktijdig plaatsvinden. Het voedsel dat wij eten kan een positieve bijdrage of een verstorende werking op die processen hebben.

Fruit en groente op het menu?
Er is volgens mij niet een juist dieet voor iedereen. Er zijn heel veel theorieën over. Iedereen die ooit een dieet heeft gevolgd of dat gewoon van huis uit heeft meegekregen, weet dat groente en fruit elke dag in het menu horen. Tegenwoordig zijn er zelfs supplementen als je dat niet elke dag lukt. Maar waarom zou het eigenlijk niet lukken? Een appel of banaan kan altijd mee onderweg en hebt er niets voor nodig om het te eten. Je hoeft het niet te schillen, mag natuurlijk wel. En toch lukt het veel mensen toch niet. Ik denk dat het met smaak niets te maken heeft, niet met hoe we ons voelen na het eten ervan, maar opnieuw weer met onze fantasie. Een appel of banaan is zo gewoon en als we de reclame moeten geloven is er zoveel meer dat eigenlijk niet mag ontbreken. Hetzelfde geldt voor de hoofdmaaltijd. Maar 3 minuten wachten en ping, het eten is klaar. Of eerst schillen, hakken, snijden, roeren, proeven, kruiden toevoegen, mischien wel 20 minuten wachten en dan pas eten. Je ziet gelijk al het probleem. Tijd. We hebben teveel te doen in te weinig tijd en dan is het heel gemakkelijk als je een kortere weg kunt nemen. Daar kan de slogan “an apple a day keeps the doctor away” niet tegenop.

Echt eten
Maar dan nu het goede nieuws. Als je ziek wordt heb je weer heel veel tijd en dan kun je jezelf de luxe gunnen om weer echt eten te eten. Eten waarvan je je goed gaat voelen. Probeer eens nieuwe recepten voor bekende ingrediënten en je zult je zelf verbazen. Ik zag in de Allerhande van AH dat volgende keer de recepten van Yotam Ottolenghi in het zonnetje worden gezet. Ik heb een aantal van zijn recepten uit het kookboek Plenty gemaakt en echt verrukkelijk! Ga op zoek naar voedsel waar jij je goed bij voelt. Bedenk dat je doezelig en loom voelen na een maaltijd niet een positieve indicatie is.