De dood betekent dat alles van je wordt afgenomen wat je niet bent. Het geheim van het leven is ‘te sterven voor je dood’ en dan tot de ontdekking te komen dat de dood niet bestaat. Eckhart Tolle
Last lecture
Ik blijf nog even bij het onderwerp dood. Ik heb een tijd geleden een “last lecture” van Randy Pausch gezien. In de traditie van die universiteit wordt aan docenten gevraagd, hypothetisch, wat zou je je studenten willen meegeven als het de laatste les is die je zou geven?
Randy Pausch
Maar bij professor Randy Pausch is het niet hypothetisch. Hij heeft de diagnose alvleesklierkanker. En voor hem zou het wel echt de laatste les zijn, die hij zijn studenten kan meegeven. Hij geeft duidelijk aan dat hij deze situatie niet gewild heeft “vergis je niet, dit is bagger, maar het gebeurt. Ik kan er alleen het beste van maken met de tijd die me nog resteert”. Die laatste les gaat over het waarmaken van je (kinder)dromen. Ook al lukt het je niet je droom waar te maken, het proberen heeft zo zijn eigen verdiensten. Verder geeft hij het belang aan van doen wat je graag wilt, mensen altijd boven spullen, bescheidenheid, dankbaarheid en boven alles gezin en familie. Hij vertelt bijv. hoe zijn moeder hem bescheidenheid leerde; toen hij was gepromoveerd, introduceerde zij hem met “mijn zoon, de doctor, maar niet het soort dat mensen geneest”. Hij heeft deze “lecture” eigenlijk alleen gegeven voor zijn drie kinderen, die hij jammer genoeg niet kan zien opgroeien. De “lecture” werd een hit op youtube en is daar nog steeds te bekijken. Je kunt een verkorte versie zien uit een Oprah show. Helaas kon ik geen ondertitelde versie vinden.
Herinneringsdoos
Afgelopen maandag stuitte ik op het programma Liefde voor later van de KRO. In dat programma zag ik een jonge moeder Afiena, die niet lang meer te leven heeft. Zij vindt het ook vreselijk dat zij haar jonge kinderen moet verlaten en wil er alles aan doen om te laten zien dat zij dat niet gekozen heeft. Maar toch heeft ze vrede met de situatie. “Het is goed, ik ben helemaal vrij. Niemand wil met mij ruilen, maar eigenlijk zou iedereen met mij moeten willen ruilen”. In het programma vult zij een doos met tastbare herinneringen voor haar kinderen. En dat brengt mij dan bij de vraag: Stel je voor dat je niet lang meer te leven hebt. Als je geluk hebt is het moment nog heel ver weg. Maar wat zou jij dan aan je nabestaanden willen nalaten? Heb je ze alles laten weten wat je wilde. Heb je je leven ten volle geleefd en genoten van wat je hebt gedaan. Of wat zou jij in je “last lecture” je publiek willen zeggen?